Aşk girdabı
-I-
öptüğümde kapalı bir zarf gibi olurdu dudakları o şehrin yakası açılırdı ışığın gölgesinde uyuyan kelebeklerin tutamazdım yüzünü kaldırımlara dökerdi aşk ellerini omzuma bir köprü gibi uzatırdı büyürdü sesinde biriken o kocaman harfler ağırdı kalbi gözlerini ufka diker durmadan hüznü sayıklardı öfkesi kulaklarımı sağır edene kadar dinmezdi içini çeke-çeke ağlayıp kelimelerini içime asfalt gibi hep dökerdi -II- bilmezdi sessiz çığlıklarımın vuslatını görmezdi bir yaprak gibi gözlerinin etrafında dolanıp düştüğümü sımsıkı demirlerdi hüzünden beyazlaşan parmaklarını oysa kalbim kendini damıttığı her yerde iki çizgili maviydi ../ Oktay Şafak haziran ikinbinonaltı |