Büyük Üstadımız Ahmet Haşim şiirin lisanı nesir gibi anlaşılmak için değildir, ancak duyulmak üzere vücûd bulmuş musiki ile söz arasında olan sözden ziyade musikiye yakın bir lisandır demiştir.

Neden durup dururken bundan bahsettim çünkü şiirin ilk girişindeki şiirin öz musikisinden çok etkilendim ayrıca burda sadece musiki yoktu bir ressamın dizeleri okuyarak çizebileceği mavi tonlarının ağır bastığı bir tablo da aleni duruyordu.
Ben üstadımın bu tanımına okuduğum olağanüstü güzellikten sonra özellikle birinci bölümden sonra resimi de eklemek istiyorum.Musiki, resim ve söz arası birşeydir şiir diyorum.

1.Bölümde duyumsatılan duygunun şairin ruhundan yansıyan görüntüsü son derece net ve etkileyici imgelerle okurun gözleri önüne serilmiş.

2.Bölümde Bu duygunun olur ve olmazları üzerinde bir muhakemeye tanık olmaktayız.Öylesine naif öylesine, hiddetli arada ki denge öyle güzel korunmuş ki.

3.Bölümde finalin asaletine yakışır vakurlukta çeliği yoğurtacak, arşa merdiven kurdurtacak talep ve dileklerin yoğun olarak yeraldığı duyguya şahit oluyoruz.

Giriş, gelişme ve sonuç bölümlerinin yeraldığı kompozisyon mantığı mükemmel işlemiş bu eserde.

Ayrıca söylemin etkileyiciliği ve kalıcığının sadece sözcük seçimi, kelime grublarını biçimlendirme ile ilgili olmadığının de bir ispatı bu eser.Özge anlatımı ile sesin anlamla bütünleşerek üstelik buna resmide ekleyerek kombinesinde oluşturduğu sanatsal şahaneliğe okuyarak ortak olmak büyük keyifti.

Yine kelimelerin çağrışım etkilerinin sonderece bilinerek bu duyum ve varsıllığı içinde duyguya dönüştürmek üstelik bunu özge kelime seçimleriyle yapmış olmak sanatçının yetkinliğinin en büyük göstergesi.


Her yönüyle mükemmel ötesi, doyumsuz güzellikte bir eser okudum.Teşekkür ediyorum paylaşarak nasiplenmemizi sağladığınız için.Gönül emeğinizi tüm içtenliğimle kutluyorum.
Selam ve saygılarımla.