Firak
-I-
dudaklarından düşür beni kaybolsun tenimden lirik kırmızılar bir çizik at gökyüzüne üşüsün ağzı açık ağustos geceleri kopar aşkı parmaklarımdan tek tek kahramansız büyüsün yalancı gözlerin hikâyesi kalmasın yanaklarında içine hapsolduğumuz o sade günceli mezar gamzesi -II- gidiyorum bütün kelimelerine kulaklarımı tıkayarak sesindeki boşluğa küfürlü bir uğultu bırakarak uyusun alnımın ortasında yalnızlık bir gözyaşı masalına esir düşecek değil ya aşk -III- kirli bir cümle dökülsün sokaklara ne öpüşecek bir an var ne de geri dönecek bir zaman tuzak bu şehrin bulutları saçlarımı ağartacak kadar uzun uzun yağar -IV- kalbim bedenime dik durabilme asâletini öğretiyor şimdi ilk günkü gibi noktasını yine kaybetti ../ O.Şafak/Denizli |