Yemine gerek görmeyecek kadar sözlerine sadık ol. DALE CARNEGİE
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
yankısız çığlıklar ( kar )
Şener İpek
5,0 / 3 kişi ·0 beğenme · 2 yorum · 2864 okunma
 yankısız çığlıklar ( kar )‘Ses ver sesime, yankısız bırakma feryadımı, nasıl seviyorsam yaşamayı seni de öyle seviyorum’ Otuz altı mevsim sonrası, soğuk bir kış gecesi Parmaklarımı üşüten yalnızlık, soğuğun yabancı bir dilde karşılığı. Mevsim kış, ama bir parça kar yok, Gökyüzü gri ama kar inadına yağmıyor… Kimsesiz limanlardan birindeyim, diğerleri gibi terk edilmiş ve çürümüş. Martılar her zamanki yerlerinde, açlığın derin boşluğu çığlıklarında Vurdumduymaz tok bir acıyla gözlerimi uzaklara sürüklüyorum, Ve hala kar yağsın diye bekliyorum… Küçük bir balıkçı teknesi, kimsesizliğimi ağlarına sarıp, Balıklara yem diye sunuyor. Biraz sonra bir fırtınaya dönüşecek hafif yel kırlaşan saçlarımda eski bir ağıt gibi. Tüm gücümle bağırıyorum, geri dönün, birazdan kopacak fırtına, Sizi de alıp götürecek, sesimin ulaşmadığı yankısız yerlere… Ve gözden kayboluyor balıkçı teknesi, birkaç martıyla aynı anda. Sol elimin esmer yanığı rengi havanın bembeyaz soğuğunu hissediyor, Ama kar yine de yağmıyor… Yürüyorum, geride bırakıp kimsesiz limanları yokluk kaldırımlarına, Kendimi bir sokak çocuğu yalnızlığına terk ediyorum, Kendimden uzaklaşıp bir kenti baştan sona kaldırımlarda arıyorum. Gözlerimin değdiği her yerde farklı bir acı büyüyor, bir çok sesten sadece birini anlayıp, Duvarların ötesinde karın yağmadığı bu şehirde bir cinayete kulaklarımla Şahitlik ediyorum… Sol kolumun ağrısı siyah kazağımın artık ısıtmadığını anımsatırken Yürümeye devam ediyorum , Kar eski bir romanda unutulmuş çok eski bir şehirde Benimse sadece umutlarım var ve geride kalmış otuz altı mevsim… Aykırıyım bu zamana, düzensiz adımlarım kör karanlıklarda, Yeni bir son mu derken dudaklarımla, dilimi kanatıp susmayı diliyorum tanrıdan… Ellerim buz gibi ama kar yağmıyor bu günahın üstüne… Unutuyorum bu kenti, ayak izlerimi siliyorum kaldırımlardan, Cinayetleri bir bir yankısızlığa sürgün ediyorum Dağları özlüyorum, bir dağ ateşinin sıcağı belki de yeniden hissettirir parmak uçlarımı. Çadıra benzetiyorum uzaktan, yaklaşınca tahtın da başsız bir kral Çırılçıplak ve savunmasız, Bir çok kül yığını ve çaresiz mitolojik çığlıklarını duyuyorum Sesler sonra bir ağıt en sonunda dağ ateşinin dumanıyla sonsuza karışıyor… Nefesim onca mevsim sonra burada ihanet ediyor bana Kar hala yağmıyor, ellerimi özlüyorum Bir zamanlar dokunmak istediği ne varsa hepsini özlüyorum… Taş ve dikenlerle, yol uzun Doruklar bu yüzden mi ulaşılmaz bir sevgili? Gökyüzüne yaklaşıyorum, Hangi bulutu tutsam diye gözlerimle gülerken Yanı başımda bir ses çaresiz Bilmediğim bir dilde anlamadığım bir şiveyle. Karşı tepelerden yankı bulup döndükçe dilini bilmediğim bu çığlık bile Yitirilmiş bir yaşamı belki de birden çok insanı anmak niyetinde… Yıldızları büyütüyorum gözbebeklerimde, sabaha vardım nerdeyse Güneş tam kalbimin üstünde Bir de kar yağsa bitse bu kirli yalnızlık, beyaza bürünse gri yeryüzü Bir mevsim daha geçse… Güneş kayıyor yıldızların yerine Sabah olmasını beklerken Ölümünü izliyorum güneşin Doğudan batıya doğru… Bir sürü çığlık, Çoğu kadın, çoğu çocuk Çoğu benim çoğu sen, çoğu biz Hepsi yankısız hepsi aynı dilde Anlasana…anlasana… |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
yankısız çığlıklar ( kar ) şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
Gökyüzüne yaklaşıyorum,
Hangi bulutu tutsam diye gözlerimle gülerken
Yanı başımda bir ses çaresiz
Bilmediğim bir dilde anlamadığım bir şiveyle.
Karşı tepelerden yankı bulup döndükçe dilini bilmediğim bu çığlık bile
Yitirilmiş bir yaşamı belki de birden çok insanı anmak niyetinde…
Yıldızları büyütüyorum gözbebeklerimde, sabaha vardım nerdeyse
Güneş tam kalbimin üstünde
çok güzeldi şair yüreğine sağlık saygılar başarılar
Bir de kar yağsa bitse bu kirli yalnızlık, beyaza bürünse gri yeryüzü
Bir mevsim daha geçse…
Hangi bulutu tutsam diye gözlerimle gülerken
Yanı başımda bir ses çaresiz
Bilmediğim bir dilde anlamadığım bir şiveyle.
Karşı tepelerden yankı bulup döndükçe dilini bilmediğim bu çığlık bile
Yitirilmiş bir yaşamı belki de birden çok insanı anmak niyetinde…
Yıldızları büyütüyorum gözbebeklerimde, sabaha vardım nerdeyse
Güneş tam kalbimin üstünde
çok güzeldi şair yüreğine sağlık saygılar başarılar
Bir de kar yağsa bitse bu kirli yalnızlık, beyaza bürünse gri yeryüzü
Bir mevsim daha geçse…
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 18.7.2010 11:25:01
Puan
: 15.0 / 3 kişi
Okunma Sayısı
: 2864
Yorum
: 2 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
SAYGILAR, SEVGİLER, SELAMLAR...