Şehirlerarası Mücadelebu şehir yutkunan uykularında unuturken beni mıknatıslar döküyordum aklımdan bir kadın itiyordu gözlerimi ve başka bir kadın çekiyordu ellerimden sözlerime taksimleniyordu işveler kadife desenlerde sayıyordum takvimleri işlenmiş suçların aşımında kuralların bir parçası oluyordu aşk riyakardı bu şehir ve eski bir zanaatın tozu vardı üzerinde kar yağıyordu ve ilkbaharda her öğleden sonra yağmur kemiklerini sayıyordum da bu kentin tek bir taşını vermiyordu bana yalnızca bir kadın tanıyordum gözleri yeşil değildi ve saçları sarı onu sevmeye mecbur gibiydim aynı bu şehir gibi aldanıyordum, mutlak bir aritmetiğe artık unutuyorum tüm kıskaçları bu şehir beni son kez resmediyor sokaklarında parmağımdaki çelik yüzüğün hükmüne fani tüm kandillerden daha öteye gidiyorum memleketime Ahmet Serdar Oğuz/ KARS/ |