Demek Gidiyorsun
Sen sevdiğim demek gidiyorsun
Bana sade bir ayrılık bırakıyorsun Adını koyamadığımız çocuklarımızı Yetim bırakıyorsun Bir sevdanın da sonu geldi diyorsun Bir kurşunda sen sıkıyorsun ... Demek gidiyorsun Bilmediğimiz zamanlara kağıttan gemiler yapıyorsun Sessiz kaldırımların sesi oluyor yalnızlıklar Şimdi ağlıyorsun.. Yüreğimi yakıyorsun... Bir ayrılık gecesinde Zemheri ayazlara bırakıyorsun düşlerimizi.. Demek terk etmek istiyorsun ellerimi.. Demek gidiyorsun.. İlk öpüşmemizi bırakıyorsun dudaklarıma Ve ilk sana ilanı aşkımı Tozlu bir masanın üstüne Nasip değilmiş bahanesini bırakıyorsun Sen ayrılığı çok mu kolay sanıyorsun.. Gitmek çözüm mü sanıyorsun Sen aşkı bakkaldan mı aldın be güzelim... Neden gidiyorsun... Bir filmin son sahnesini neden ayrılıkla süslüyorsun Be gülüm ben seni severken Sen bu zalimliği gelinlik gibi neden giyiyorsun Sen benim cennetim Dudağım kuruduğunda sebilim Sen sevgilim.. Sevda çiceğim.. Demek gidiyorsun.. Her şeye rağmen ellerimi bırakıyorsun Dudaklarımı mühürlüyorsun Demek gidiyorsun... Hoşça kal... Demekten başka söz bırakmıyorsun O zaman sevdiğim O zaman... Hoşça kal Hoşça kal..... Muhammed Yalçınkaya |