Bu gece ölmüş bütün duygularımı
Sana bırakıyorum
Ölümle gülüyorum içimdeki mezarlıklara
Suluyorum mütevazı akşamlardan
Kalma derin çizgilerimi
Aynalardan yansıyan ışıklar
Parça parça kırılırken
Yalnızlığıma kulak veriyorum
Bir acil çıkışı var mı ?
Bu gecenin ...

Gözlerimi nefesine dayıyorum
Bütün saatler suskun
Küfürbaz direnişlere bırakıyorum seni
Ruhumun kanlı gözlerinde
Bir kum saati gibi azalıyorum
Uyku bilmez gözlerime seni anlatmaya
Ne zaman başlasam
Kifayetsiz kalıyor bütün şiirler
İçimde bir ben var görüyorum
Ama
Yabancıyım artık aynadaki yüze
Kör düğümler atıyorum
Senli bildiğim geleceğe

Öyle derinlerden gölgeme
Kurşunlar yağdırıyorum ki
Bütün karanfiller sabıkalı
Düşüyor
Yanı başımda üşüyen geceye

Gözlerimde donuk bir ay
Harflerim titrek bir mum alevinde
Kendini yakıyor
Sayfalar boyu sen yazamamak
Belki bir " Aşk "
Belki bir " Sevda "
Adını sen koy ne fark eder
Kangren bir ayrılık değil mi ?
Bizi saran

Sancılı bir gece
Muamma perdelerini çekmiş
Kirpiklerinden düşürüyor seni
Yalnızlık kesiliyor kentim
Bir adım daha atabilirim
Ellerimi uzatsam
Belki ; tutabilirim
Bu gece
Soytarı bir hüzün düştü
Hicaz makamında
Ayrılık bestemize


Lâl kesilmiş bir zaman
Artık yalnızlığımın
Yasaklı tarafı
Gözlerimde kıyamet
Sözlerim hep yarım
Söyleyemedim
"O kadarda cesur değildim"
Olsun
Genede
Ayrılık göz bebeklerinde
Son Bulsun
Aşk Mahkemem seninle sonlansın
Bu aşkta vuslatsız sabahlar hapishanesinde
Müebbet yalnızlığa çarptırılsın
"Taksiratımızı Aşk Affetsin "

/...
Bir aşk daha hayat kabristanına gömülürken
Musalla taşında Aşk tarihinde ayrılık vaktinde cinayet mahalinde... /


Muhammed Yalçınkaya