Tanrı Tekrar Yazmalı Aşkı
Gözlerimi kaçırdım yağmurlardan , sırılsıklam yaralarım
Bir özgürlük üç deniz arasında tek mısralık Aklımın bulanık tarafındasın şimdi Yorgun senden doğan her çocuk Arkandan sürüklediğim her mahur beste Seni arıyor zifiri karanlıkların içinde Kandilini kaybediyor gök kubbe Sevda düşüyor kırık tümcelerden Bütün alfabe iç kanamaya tutuşuyor Adını yazmak kıyamete meydan okumak. Dökülüyor bütün kent yollarına İntizarını kaybetmişti bütün sevda bakışları Yaralı bir serçe kanadına bağlı bir ıssızlık tutuşturuyordu Aşkın en saf yanlarını Kor bir alevin bedenimin bütün mahremiyetini İşgal ettiğini anlıyordum Bir ölüm kuşatıyordu bütün düşlerimi Adresi belli bir yolculuktu bu sefer Azrail Ben İçimdeki Sen Ve Issız Sevdanın yanık tarafları Gecelerin en katil bakışlı zamanlarında vuruyordu sensizlik Bütün kelebekler baharı getirmiyordu , papatya yangınıydı bu mevsim Dört mevsimin bütün illegal sevdalarından arınıyordu Bahar kobayı papatyalar bütün çığlıklarını güllere bırakıyordu Bütün güller kan kırmızı hayatı anlatıyordu Bir hayat tutuyordu güvercin gagasında " Dal " kırık özgürlüğün yapmacık gülüşlerinde kalmıştı Pandomin sadece oyun muydu ? Dilini kesmiştim akrebin ve her yelkovan kaçışında Bir tur atıyordu yalnızlık aşka çelme takarak Ve hiç bir şeyim yokken seviyordum seni Çünkü sevmek sıfırdan başlamaktı Düşüyordu depremsi akılların yarattığı anka kuşu Sanırım imdat sesleri içinde son kez küllerini topluyordu Tanrı bir kez daha aşkı yaratsaydı Acaba gene adem ve havva aşkından mı başlardı Düşünceler zincirlerini kırıyordu hayatın temelinde Sanırım deccalın zamanı Günah hep bir semboldü bir adanın ortasında Sevap ise gözbebeklerimiz kadar yakındı baktığımız noktaya Şimdi yok artık bir sevda , aşk , özgürlük , yaşamak , ve doyasıya sarhoş olmak Hadi son kez sarıl gözlerimin irisine retinası yırtılsın Giriş metnini unuttum , sonuç metinini hatırlıyorum sadece Dudaklarının kavruk sahrasında çöl yağmuru bekliyor coğrafyam Kördüğüm bir sessizliğin ardından Seviyorum Seni Bir yağmurdan sıyrılmış , sırılsıklam bir aşk olarak Ve Tanrı tekrar yazmalı artık ; Adem ve Havva aşkını Muhammed Yalçınkaya |