BEYAZ KALEMLER
Gözlerim.
Gitti gözlerim. Yangınların en alevlisine savruldum Kül oldu közlerim. Sanki yıkılan bir umut, Kaybolan bir düş, Söndürülen bir ateşim. Bildiklerim, Kalbime vakitsiz gelen bir ölüş Göz yaşlarımın betona çarptığı son an. Yanaklarımdan aşağı son bir düşüş. Tüm kitaplarım yakıldı. Zincire vuruldu cümlelerim. Kelimeler isyana durdu. Cümleler şaha kalktı. Harfler susturuldu Ve tüm beyaz kalemler kırıldı. Ne günahı vardı ki o bem beyaz kalemin? Daha yeni almıştım. Ne yazıyordum ki onunla? Ben ne söylüyorum ki? Neden kilitli dilim? Niçin susturuldu harflerim? Gözlerini, Bir güvercinin semada süzülmesi gibi süzerim. Tüm kayboluşlarımı bulurum meçhul bedeninde. Ama tebessüm etme. Bir güvercin kadar özgür değilim. Sanık sandalyesinde oturan, Elleri bağlı bir esirim. Katliamlara tanık bir adamın bağlanan dili, Kırılan kalemiyim. Geleceğin atlaslarını gören iki çift gözüm. Aradığın yerde değilim bilesin. Bilenmiş bir baltanın altında başım. Kuru bir gürgen kütüğünün üstünde serim. Ama üzülme, Bu diyarda ki son kale ben değilim. Sancakları yarıya indirmeyin cenazemde. O hep dalgalanacak. Ben rüzgara kefilim. Hiç olmadığım kadar, Ve olamayacağım kadar seninim. Gidiyorum şimdi. Hücrelerimi terk edecek nefesim. Ulu orta bırakacak beni bedenim. Bir muştu gibi düşecek hasım diyarına haberim. Kederim bırakıp gidecek yüreğimi. Kaderim noktalayacak defterimi. Bir düş gibi düşeceğim gecelerine. Yanlız kaldığın bir karanlıkta elini tutacağım. Ama dur. Tebessüm etme. Gerçek olmayacak tek rüyandır bu. Benim rüyamda bile göremediğim. Ben uykuya dalmış bir evin uykusuz ferdiyim. Hırsızların gireceği kapının açılmaz kilidiyim. Kop dağının çıkılmaz yamacı, Zigananın sisiyim. Bu yüzden manisiyim pasaklı gayelerin. Bu yüzden bir an önce kırılmalı kalemim. Bunun için baltalar bilenmeli, Hakemlere tembih edilmeli, Ve tutsak edilmeliyim. Tutsak.Tutsaklık.Esaret. Ben bunları sevdamın tutsaklığından öğrendim. Bu tutsaklığı özgürlükten daha çok sevdim. Bünyem kabul etmez başka türlüsünü. Tenim yadırgar, üzerime örtülen esaret örtüsünü. Ben tetiğin emrini bekleyen kurşunun, Habersiz hedefiyim. En az bir silah kadar dolu, Ama bir köle kadar esirim. Bir kurbanım ben. Aslında değilim. Teli kırık bir saz gibiyim. Aslında öyleyim. Ağızlara sakız olan bir türküyüm. "Es" demişler notalarıma. "Es" Git şu herifin dilini kes. Ve sonra ortalıkta barış elçisi olarak gez. Sonra da bu zaferi bir güzel kutlayalım. Pasta keselim. (B)üyük (O)lsun (P)ayım. Bir uçak kazası oldu deriz ahaliye. Helikopter düştü, telsizler çalışmadı. Arabasının freni patladı. Ya da bir uçurumdan atladı. İşte böyle. Basit bir köleyim. Geldi celladım. Ama üzülme. Son kale ben değilim. Bu türküyü sen söyle benden sonra. Sesin gür, sazın sağlam olsun Ben ölüyorum şimdi. Vatan sağ olsun. |
YÜREĞİMİN TÜM KANLARINI KIRDI ŞİİR
AKTIM AKTIM ...
EMEĞİNİZE
YÜREĞİNİZE
SAĞLIK...
ŞİİRDİ....