çok hgüzel . . .

nicedir uğramıyordum , canımı acıtıyordu okuduğum her şey...

her yerde biraz mavi var şair...her renk , ona çıkıyor...

"ne zaman bu mavi şehre gelsem" daha çok sızlar yüreğim...
sol yanım yokluk
sol yanım ihanet...

oysa ; her olumsuzlukta bir umut arardım...maviyi...
dalgalar dövdükçe kayaları , ufalandıkça taşlar , er ya da geç değişecek birşeyler dedim...

nerden bileyim...doğan güneş son-bahar/ımız/ içinmiş...

/diğer şiirlerin de saklanmış şair!peki neden?/

yanımdan bir an uzaklaşan gölgeni bile özlüyorum
ama en çok seni
biraz da seninle çektiğim sigara zehrini seviyorum


bak!
yine öldürdüğüm saatleri gömecek bir şiir yazıyorum
hep cebimde bir dönüş biletim
dönmek için bir sebebim
ve öldüğümü söyleyen bir ayrılık şarkısı dinliyorum



Şiirin * Ölü * Çocuğu


**

Mükemmel bir şiirdi dinlediğim.TEŞEKKÜR EDERİM.

Davidoff tarafından 4/2/2010 8:09:28 PM zamanında düzenlenmiştir.

Ne zaman okusam seni ıslanır bütün dualar
kan olur ayaklarım
gözlerim sebatsız bir yara
sabaha küfreden güvercinler düşer gözlerimden



ne zaman özleme yakınlaşsam bir gölgeyle konuşan olurum
yenik duruyor saatler
dönüşlerime artık gam dokunuyor
giderken aşktım şimdi kentlerden kalma yalnızlık


Ne zaman yağmur yağsa susan oluyorum
ne zaman şiirde kendini öldüren bir çocuk görsem sana dönüyorum...



Hoşgeldin
Özlendi Şiirin Ölü çocuğu.
Ayrıca yorum çok etkileyici.Her iki yüreğe de saygılar.

istanbul,
ne zaman ansam adını
şiir ıslağı yağmurlara düşerim...

saygıyla şair.

suskunluğunu bozmuş ve aşka bir mekan giydirmişsin şair...
ve ben içime doğmuş gibi verdiğim aranın ortasında deftere girdim..

girdim ki İstanbul ağlıyordu...
ağlarken yoruyor yoruyor yoruyordu...
içimin üşümüş yanlarını bırakıyorum boğazın sularına...
gemiler geçiyor üzerinden arsızca...
yetmiyor şair koca marmara...
yetmiyor kurumuş dudakları ıslatmaya...
şafakları topluyor gözlerim kançanağına....
bir tebessüm bulaşmış yüzümdeki gamzeye martılardan arta kalan...
sıska mı sıska..
içimin çığırtkanları göç göç olmuş harem sırtlarında...
ucu yakılmış bir mektup gibi şimdi avuçlarımda İstanbul ...
üstü açık bir yara gözlerimde marmara...
marmara gözlerimde
marmara'da sen...
istanbul...!gözlerimi geri versen...
ahh! bu sular deli eder adamı
şair bakışlı bir martı gibi sabah selamı
her selamda sen
her martı da ben
kim deşer
kim kanatır bu sevdanın karnını...
.
.
öpüyorum şiire duran yüreğinden....sevdaların hiç tükenmesin ...sevdaların içinde sen tüken...
hep yeniden doğduğunu bilerek şiirin ölü çocuğu.............(özlemişim sana yorum yazmayı)

istanbu!

kanatlarımın altında da , üstünde de..

her daim benimsin..

tebrikler...

İSTANBUL KANATLARIMIN ÜSTÜNDE

İlk önce eserin ismi çarptı.İstanbulu kanatlarının üstüne almak uçmak uçmak ... nereye ?
Evet uçulan yerin neresi olduğunu başlığın altına devam etmekle bulacağımızın sinyalini veren çok ama çok güzel bir başlık
Anlamıyla birlikte veciz söyleminin özge ve şiirselliğiylede hem ruha hem kalbe seslenen derinliği var ki sanırım bu anlamını bile ikinci plana atıyor.

Ve şiire devam ediyorum,
İstanbul şehrine gelişiyle birlikte duygusal , hissedilir tüm veriler dize dize en samimi halleriyle dökülüveriyor okurun yürek gözünün önüne.

İlk bölümde Şehre gelişiyle birlikte anılarına seslenmiş şair,
Bir deniz kenarında yaşanan, hayal edilen yada olması istenilen olmayan kötü bir anı...hatırlamak istemediği ama hatırladığı bir anı ki bu olumsuzluğu "martının zehirli dudakları" imgesinden çıkarıyorum.
Ve acı hatıranın sonunda bitimsiz bir tehire sitem yankılanarak devam ediyor dizeler sonrasında anlıyorum ki hepsi bir aşkta düğümleniyor...İstanbulu kanatlarının üstüne aldırıp, mazinin derinlerinde hüzünlendiren şairi bu derece etkileyip kalemine söz geçirtemeyen AŞK...

2.Bölümde yine deniz ve martı.İstanbul sabahında şair yine gözünü denizde açmış.Burdan denize olan düşkünlüğünü anlamamız zor olmasa gerek.Ahh ahh martı sesleri ve sabahın ilk ışıklarıyla kıyıyla vuran dalga köpükleriyle birlikte ...kaptırdım gittim bende biran o karenin içinde hissettim kendimi...Evet esere devam edersek hayatın kesmekeşliğine dem vurmuş şair hiçbirşeyin değişmezliğine herşeyin aynı oluşuna ve bu durumdan duyduğu hasret yüklü
ızdıraba ! Sevgiliyle geçirilen bir sigara içimlik ana bile duyulan özlem yüklü dize ise mahvetti..nasıl sıcak, nasıl samimiydi öyle.

3.Bölümde ise bence şiirin asıl kalbi bu bölümde atmaya başlıyor öncesi bölümler bu bölüme hazırlık yapmıştı sanki..Tüm şiirselliğin toplandığı soyutluğun asıl tavan yaptığı yer bu bölüm.

Mavi şehir benzetmesini yapıyor İstanbul'a yani pek şaşırtması böylesi bir benzetmede bulunması eserin başından beri deniz zaten hep gündemdeydi herşeyiyle...


"önce eceline susadığım bir şefkate kurban düşer yüreğim
sonra içimdeki kurbanla ruhumun bitmez kavgaları
ayrılığa yaslanır yelkovan
ve kaybeder akrebini zaman"


Sevgili şair nasıl bir ifadedir bu nasıl bir anlatımdır .Kahreden, umutsuzca beklenen ve artık ölsün, bitsin diye dua edilen ama olmayan, olamayana biçareliği anlatan.Burda tüm yelkenler foralıktan imtina etmiş...ve sonrası kendi kendisiyle kavgaları neden neden ? Bu şefkata bu kadar aciz kalışı her seferinde yenişili...neden ? Zamanın ayrılığı çaldığı anlar başlıyor birden ...Ahh ahh nasıl derin bir anlatım nasıl nasıl....Şair ne olur Kaç o istanbuldan hemen kaç.Lütfen kaçarkende
bindiğin aracın pencerelerine perde çek.. görmesin gözün denizi, maviyi... arkana bakmadan kaç ne olur...
Ben okurken mahvoldum sen yaşarken ve yazarken ne yaptın şair!


4.Bölüm.. Şair sanki yazdıklarımı okumuş gibi bana cevap veriyor bu dizelerde :) Yemin ederim oraya bakmadan yazmıştım.
Nasıl giderim diyor nasıl ? Gitmek isterim ama gidemem diyor o kutsal bildiği , acısında yenik düştüğünü bırakıp...Nasıl?
Ve bunu ihanet olarak görüyor.

Nasıl bir düşünce silsilesi nasıl bir yürekle , aklın birbiriyle çatıştığı savaş güncesi...


5.Bölüm.Ne zaman İstanbul giyinsem diye başlamış şair. iştee yine mükemmel bir sesleniş daha tıpkı kanatlarına alıp şehri uçtuğu gibi şimdi de giyiniyor baştan sona İstanbul oluyor.İstanbul doluyor.Anılarla, acılarla, çelişkilerle ...

"hüzün toplayan bir sevgilinin dağılan saçlarına döner aklım"
Şu dizeye dikkat eder misiniziniz sevgili dostlar? İmgenin kurulumunda ki ustalığa ; toplayan ve dağıtan iki zıt eylem aynı dizede bıraktığı etki korkunç derecede güzel.Ve hüzünlü bir sevgilinin fiziksel anlamda da gerçek görüntüsünün karesi sunulurken daha çok ben ifadedeki şiirselliğe hayran oldum.

Evet akıl ee bu kadar hissedişten sonra akıl mı kalır şair ? Ben de bile ramak inan kaldı inan.Şiirin içine bir gömüldüm daha nasıl çıkarım inan bilemiyorum.
Evet baştan beridir farkındalığında olduğumuz duygu ve düşünceleri bu bölümde şair açık açık yazmış artık.
Aşk, acı ve özlem...Bunu da yine mükemmel imge düzeneğiyle harikulade sunmayı bilmiş.İşte ayakları yere sağlam basan imge diye buna denir.Yoksa biri ayda biri toprakta biri kalk gidelim der öbürü yok daha oturalım der cinsinden değil...

Bir köprüye benzetmiş hissettiklerini ve buna sebebleri ayaklarına köprünün üstünden geçeni de özleme...daha ne olsun..


Ve final... Ben burda tıkandım .
**************************************************************************
Baştan , sona gerek anlatımı, gerek tekniği ve bütünselliği gerekse hissettirdikleriyle her haliyle usta , ne yazdığını bilen bilinçli bir kalemden rakımı yüksek bir eser okudum.

Teşekkür ederim Sevgili Faik,
Uzun bir süredir verdiğin tehire değdi.Şiire doydum.Doyduk.
Allahım kalemine zeval getirmesin.
Herşeyin gönlünce olması dileklerimle nadide eserini tüm kalbimle kutluyor, ifadelerde hatam varsa affını rica ediyorum.

Ayrıca, seslendirmede emeği geçen değerli şair dostuda tüm kalbimle tebrik ediyorum nefesiyle öyle yakışmış ki esere.Sağolsun, varolsun.

Kanatlarının üstündeki istanbul'a ve sana kucak dolusu selamlarımla saygılarımı yolluyorum.

Kendine iyi bak...





*YAKAMOZ* tarafından 3/28/2010 12:58:27 PM zamanında düzenlenmiştir.

Şiir şiir şiir...

iki dudak arası ne güzel sözcüklerle harmanlanmış

İstanbul, ne çok yazdırır şairleri
ne deli kalemler çağlar onun uğrunda

ah bir ben anlatamıyorum, yaşamadım ki o güzellikleri...

Ellerine sağlık Faik şair, nefisti anlatım..... TEBRİĞİMDİR CAN-I GÖNÜLDEN...

...

Değerli ses M@li öğretmenime de sonsuz teşekkürlerimle, dinlemek ayrı güzeldi...

ah...İSTANBUL ah.. neler neler izler yedi tepe...

hoş geldin şiir


saygılar

şiir kanatlarımın üstünde...:)
sevgim saygım her daim tebriklerimle değerli şair dost sevgili Faik..

evet deli dönmüş
iyi de etmiş
çünkü değerli bir kalem
koca İstanbul'u kanatlarının ütüne almışta gelmiş

yine tadında bir eser
elime TDK sözlüğü almadan okumanın rahatlığı içindeyim
hele bir de anlamı hiç biryerde yoksa, o zaman gel de işin içinden çık...
bir gün şiir yazıyordum, yazarken de sesli sesli yazarım, hem okurum, hem yazarım:))
taş yuvarlandı gibi bir kelime kullanırken, annem duymuş ve geldi yanıma
dedi ki
yuvarlandı deme kızım
...gındırlandı ... de imge olsun, daha çok dikkat çeker
dedim oldu olacak, bir de gitti ...kortiğe... düştü diyeyim
demek istedim, imgelerin çoğu sözlükte var da, hele bir de yöre diliyle yazılanlar var k,
değil TDK yı, Amerikayı getirsen bulamazsın anlamını
gidip o yöreden öğrenmek gerekiyor,
ya da nineyi ve dedeyi..mezarında kaldırmak gerekiyor
ya da şiirin yanında promosyon olarak bir adet tercüman

neyse ben hiçbirine ihtiyaç duymadım bu şiirde,
teşekkürler şair

saygılar

ne zaman bu şehre gelsem
ömrümün yarısını bir martının dudağı zehirler
gözlerim beyazından yer verir ayaklarına
bir dervişin dilinden sabrına yatarım beklemenin
iki dudak arası bir vardiyadır artık
tek nefeslik nikotin
zamana düşen gonca gül olur
ellerinin ikliminde dolaşan sevgililer
ve dili aşktır aynı bakışta sevişmenin

Merhaba efendim çok güzel bir şiir.Helede söz konusu istanbul olunca
insanı alıp bir yerlere götürüyor denizi martıları boğazı efsunlu bir şehir.
Her yürekte arzulanan şehir değil bir ülke sanki.Selamlar saygılar.

iki yaka bir köprüdür artık hayatım
bir ayağında aşk
bir ayağında acı

İstanbul ve orda olabilmek size çok guzel bir şiir yazdırmış.
Tebrikler.

Gece zamana, bildiğin değil bilmediğin körebe kurşunu derdi de
ellerim okyanus tutardı
Biraz gömülsemde yeşil izmaritler toplasam eteklerinden
çöğür sesiyle irkilse dalgalar öyle ritmik öyle ağlamaklı aksam diplerde

hani rüyalarımızdaki nezih kuşlar, dudakları kırmızı bir güvercin
biraz şarap ısaltması biraz karanfil damlası
hele bir de konuşunca...

'istanbul kanatlarımın üstünde' de be şair

İstanbul,
içinden sevda dökülünce bir başka güzel
yaşamak gibi
her şeye rağmen...



şiirdi


Sevgiyle Şair

sahaf tarafından 3/27/2010 7:42:17 PM zamanında düzenlenmiştir.

''istanbul'u giyinmek''

bütün hüzünleri ve kederleri toplamak için
yeterli sebep sanırım...


''şiirin ölü çocuğu''
öperim gözlerinden keke


selam ve saygıyla

aşk'ın aşık hali ve en çok da sızısı şair eder insanı. ve bu sızı yüzünden belki de yüzyıllardır şairler,
aşka değil de onun enkazına sadık. çünkü; giden "kaybedilmiştir" artık. bizi ona bağlayan güçlü bir köprü kurarız
özlemelerimizden. anılarla sağlamlaştırırız temelinde. ve kalanlarla idare etmeye çalışmak, hummalı bir hastalığın pençesinde yüksek ateşlerle yanmak gibidir.




ve yaşadığımız, " tecahül - i arif " sanatının ta kendisidir aslında.
"bilip de bilmemezlikten geliriz."



emeğinizi yürekten kutlarım.

Tebrikler
Konu istanbul olunca
Ne yazsan azdır
Yüreğinize ve emeğinize sağlık
Herkes ayrı bir duygu ile seslenir istanbul'a
Saygılarımla

DİLE GELİR EN ACI SÖZLER , YUTKUNUR KALIRIZ VE DÖKÜLÜR İNCEDEN İNCEYE BİR ŞİİR......EZGİM/CE


güzel şiirinizi kutlarım saygılarımla

istanbul,ask ve özlem...
deniz kadar mavi bir siir
bulutkadar beyaz
ve hasret kadar acitan
özlem kadar
kavuran...



kaleminin gölgesinde siir okuyorum,iyi ki okuyorum
istanbul ve kendim adina tesekkürler....

sevgiyle...

YILDIZ

şiir seninle hayat buluyor senin kaleminden ŞAİR...

BİR ÜLKE İÇİNDE BİR ÜLKE SANKİ BU KOCAMAN YÜREKLİ ŞEHİR...
VE NİCE ŞEHİRLERDE YAŞANIR EN DELİ SEVDALAR ŞAİR
DİLE GELİR EN ACI SÖZLER , YUTKUNUR KALIRIZ VE DÖKÜLÜR İNCEDEN İNCEYE BİR ŞİİR......EZGİM/CE


SEVDALAR EKSİK OLMASIN SENDEN ÖMRÜNCE....kocaman yürekli ŞAİR

EZGİM tarafından 4/1/2010 2:47:41 PM zamanında düzenlenmiştir.