hissiz korkunç uğursuz bir saat
parmakları unutmayın! diyen tehditkar sanat
çığlık çığlıga ağrıların terör içinde
bir nişangâh gerçegi çıkarır orta yere

çocuklar puslu ufuklara yelken açarken
bayır gülü kovalar kelebeklerin
Her anı yavaş yavaş kemirir saat
Her kese verilmiş yanlızca bir hayat
oysa bir anlık yaşamak
Noktada mayalı dellenen gemilerim
şarapta demlenen
ellerini çek kadehimden
bin asırdır kaderim
yanlızca yaşamak böceklerin harcı
mayalarım çocuklara adalı
ellerimi tutan kalemler
kelimelere can veren umut


Saatte üç bin altı yüz kez, saniye
Fısıldıyor: Hatırla! sesleri hızlıca
böcek bile anlıyor: oysa eskiden
doldurdum hayatımı yanlış dereden
hatırla güle su veren toprağı
topraktan doğduk toprak
elindeki emanete iyi bak

Remember, souviens-toi, hatırla, Esto memor
Metal boğaz tüm dilleri biliyor
Dakikalar, oynak ölümlü bir yörüngede
Cevheri ayıklamadan yakasını bırakma

unutma zamanın hevesli bir oyuncu olduğunu
hile yapmadan kazanmak yasası
Gün küçülürken, gece büyür, tasası
lastik ayakkabılarla tükettiğin hayatı
ve ya bir teker düsün
senin de sıran gelir
Deniz hep açtır ama kum saati boşalır

Ve ilahi şansın vakt-ı saati gelir
sorar nerede onurun erdemli başı
pişman olmaya zaman yokki
bir baştan bir başa yaşamalı hayatı
oysa her şey hatırlatır, bir gün omzunda bir kol:
Vakit bitti, yaşlı korkak artık öl !