usulca dokunuşlar / 3
halbuki bir baraka bile olsa yeterdi
yetmedi / yetinmedin verip anahtarını ellerime,kalbinin dedin ki : ah be yasaklı şiirler çocuğu, -hiçkimse sen kadar sığınaksız değil- bir kuş kanadı sıcağını ömrüme serercesine hayat yolculuğumun bu son durağında alnıma yazılansın gönül köşkünden içeri girercesine * ne çok borçluyum sana sana ne çok borçluyum seni en sevgilerle sevmez isem..suçluyum! ne varsa ait geçmişe, çiğnercesine! şimdi ninni zamanı sevgilim, ayazdaysa bedenim gece gibi koynuna almalısın ki ellerinde daha küçüğüm elma şekeri ile avutmalısın beni uyutup-büyütmelisin çocuk olup da benimle oyunlar oynarcasına çünki kimse benim kadar savunmasız değil hiçkimse benim kadar zor ölmüyor yıllar mı? uzun-nemli..yıllar gri sevdamın sıcağında kaynarcasına * ne çok suçluyum oysa oysa ne çok suçluyum sensizlikte gün için sana ben can borçluyum fnd m e n t a l i s t |
ilk peronda beklemeyi
ikincisinde düşlemeyi
son peronda her iki duygunun da aslında hüzünsel olarak sadece canımızı yaktığını görüyoruz...
eh sevda şiirleri de can çıkmadan yazılmaz ki
gönlünüzce, hep...