Seyhin sultanın gelsin senin
Hakkım dogrulmuyor benim
Terazim yanlıs

Binlerce evladı yaran ve sülün ettik
Hem hak, hemde hakkı yardan ayıran
Hak bizi serden ayırana
Hakkım ser olsun türkülerimi bölene

Odana mavi fincan
Kürt türküleri gözleme
Canım ekmek kuyruklarında
içimde Diyarı bekir
Yağmalıyor Elazığ beni
Dersim türküleri bende
içimi ortadan ikiye ayıran
ve hep bana kabahat bulan


çocuklarım kırğınlığım
evlatlarım yakıyor bedenimi
bekareti kardeşliğimin
ana avrat helal ettim
insanlığım
ne istiyorsanız yırtılın benden

içimin en derinden yandığı yerim
çekip oklava ile bazlama mevsimi
adam akıllı dövmek seni
yazdım kaderimi kebab ettim
içtiğitim suyum haram olsun
çocuğum yüzüme tükürsün eğer
birlikte yaşamaktan daha dua ettiysem

Başpınar fidanlığı , Değirmendere Çeşme ,
Tarlada Efendiler . . . Selâm vermeden geçme !. . .
Gölbaşı - Kurupınar , Örenli ’ ye dal da bir ,
Yerime özlem gider , gönül yaramı deşme ! . .
Oradan neşem gider


İsa ’ dan çağlar önce , odun kömürü , potas ,
Kaynaşmış da birlikte , çağrılı olan rüzgâr
Gücüyle kurulmuş hep , demir veren ocaklar ,
Hamurabi ’ den beri , döğülürmüş kılıçları çocuklarımın. . .
Baba ogul bilmêzler henüz Tosunlar
Dargâhi ayran ile açan


Bölge ’ de Romalı ’ dan , kalan o yüzlerce yol ,
Görünce Türkmenler ’ i ; demiş " Buralarda kal ! . . ."
O dönemden bu yana , Yöre Türkler ’ in olmuş ,

kardeş olduğum insanlar

İl ’ de iki yükselti, Büyük ve Küçük Ağrı ,
agri ilk türkçe ögrendigim yeri
, içime bitmez kağnı ,
Deve çeke çeke insan sürünür
Ayran içe içe
Horasandan Erzuruma
El nasırin öpe öpe
Dil tel döküle döküle
Tendürük ve Perili , Durak ve Rüzgâr dağı ,
Kucaklamakta sanki ; Anadolu ’ yu bağrı . . .

Bölge ’ nin derebeyi , Hırçın Tahir geçidi ,
Kışları çok kişiye , beyaz kefen biçildi ,
Sonra İpek , Ahlatlar , Kılıç Gediği , Çilli ,
Adım başı zirvede , demli çaylar içildi . . .

Murat Suyu kan akar, Taşlıçay , Fırat ’ ın öz evlâdı ,
O coşkun sularında , nice ana ağladı ,
O geçim çemberinde , sıla - gurbet sevdası ,
Nice gelin zamansız , kara yazma bağladı . . .

Gelince Türkmen evladı
Adalet diye dil veren anason rakı vardi sizde
Dökülüyor önümde seyranı sefaletim
Konmak istiyorum diyebildim
Ayranı helal edin
Bu benim çocuklarımın sevdasıdır
Bulgurumu israf etmeyin
Gönül yüküm çoktur



Bir gönül ağrıması
Bir yırtılması hırsın
Eşyanın içerinsinde
Bir gönül yarası memleket

Saçılan her bir daneyi
Dış duvarlarıyla kucaklamak
Akıl değil mizan gerekiyor sırrı nizam el hak
Gidiyor aklımdan haziran
Tezekten terazinin toprak olur kararı



Çocuklarımı düğündüm inadına
Ana avrat daglayacaklar inadına
hesapta eksik yurdum yanım
duydugum her türküde
inkar edersem kaaaafirim!
Nasırlarımda
Yapma evladım! dedikçe
Üşüttünde ,yorganın olmaksızın
Daglara çiktin oglum

Bu bizim faakirligimiz
Orta dogulu olusumuz
Bir kutsal anka kuşudur adetimiz
Umay derler adına çocukları koruyacak
Hemde her kesi arkadaş yaran bilerek


Can
Gözlerin çelimsiz karanlık amelelik asık suratın
Sana senin dağlarından çiçekler topladım
Kaç yaşlarında vazgeçtiğinim ben senin evladım
içime inmiş munzur
can ise can
Ölüm kararın ise ölüm olsun kaderim