BİR GİDİŞİN PROSPEKTÜSÜ/Gidince/ Hüzün deminde kapanır kapılar Boynu bükük afif bir sus kalır geriye İçinden atmak istediklerini Yollarsın beynine Kahırdır Sitemdir Hırs Üzgünlüğün haklılık halidir güya! Sen derdest etmeye yollarsın ona Değirmene, Bir paye hiç olmazsa! O öğütür yorumlar hatalarını imbikler Yollar gerisin geriye Bir de siyah yafta iliştirir Atamazsın içindekileri düşündükçe...! Mavi atlasları yırtarsın Sorgulamalar kaos yaratır İçindekiler sığmaz bedene Üstünü başını açarsın Darlıklar boğar seni Duvarlar yakınlaşır gitgide! Kendini dışarı atarsın...! Demode bir alışkanlıktır Hiç sevmediğin ama mecburi izlediğin bir film! Görmek bakmak değildir artık Duymak da işitmek! Ne alkol önler düşünmeyi ne başıboş sokaklar Saçların kısalırken-dökülürken- Tırnakların uzar Kir düşer diplerine Bir gidişin ayak izleridir vuran yüzüne...! Giderek haklılıkların eksilir Sorular sorguları bir tepeden yuvarlar Giderek büyür çığlaşır Duymak istemediklerin(gerçekler) Söylediklerinin(hatalarının) önünde yürür! Z/amanla kabul edersin Duy/ma problemin olmadığını.. Ve anlarsın Saçların neşeden, Tırnakların kederden uzadığını! Ve Duymak istememekten büyük bir sağırlık olmadığını...! |
Saçların neşeden,
Tırnakların kederden uzadığını!
Ve
Duymak istememekten büyük bir sağırlık olmadığını...!
Anlam yüklü...çok güzel...ustaca...
Tebrikler...selam ve dua ile...