Gibi Bir Şey Bu
Gibi Bir Şey Bu
tarih eskidi gözlerimizde bana bakışında donakalınca yeryüzü ve o bana dedi ki: ’sevdim benim için uykularından kaçmanı git bu şehirden belki başka bir şehre esir olmaktır özgürlüğün ama sevdim şiirini seveceğim de belki gene yalnızlığın üstüne konuşmamızı...’ ve ben ona dedim ki: ’ruhumu okşuyor değer vermen yalnızlığıma hiç sevgi görmemiş bir çocuğun hiç tanımadığı bir kadının gülüşüne bakması gibi bir şey bu yakıcı bir temmuzda yere ilk düşen gölgeydin sen kalbimde’ ömür ışığımı kapadın konuştuktan sonra sustuğumu sanmıştım konuşmuşum: ’mutluluk için ölmek koyu renkli natürmorttu güleç yeşil bir elmaydı alt yazılı bir aşk filminin yazılması unutulmuş son cümlesinin son ayrılık sözcüğüydü mutluluk yanındaki yalnızlığımı ben sanmandı yakınında acısız bir hiç olmaktansa uzağındaki bir acı ellerimin sana dokunduğu andaki haline ulaşmayı düşünemeyeceğin kadar doğal olmamdı saçlarının yeni yıkanmış haline’ Kağan İşçen (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir |