düşersin aklıma
yazarım
kah gece yarısı kah yarısı gece
kah tek parça düşer yüzün kağıda kah hece hece
bir yıldız kayar yüzümden yüzüne
imlasız tek sıra küpüne zarar hüzünler
meşalenin bana değmeyen ışığı gibi düşer aklıma
karanlık boyalı kirpikler
bazen hala hissederim o günü
ve bir kere daha yürürüm geriye
bir şifre var derim hep zamana yenik
gözden kaçan bir ipucu
ve her defasında bulamam yine
ve bir kere daha çıkamam içinden
ki hala bir bilmece...!

saymadım
kaç şiire oturmuştur kalemim
adının üzerine döşene döşene
önce keyifle başlar kelamlar hazırlık şölene
en çok üçüncü dizede düşer enfarktüs
kuşanır militarist tümceler şovene
ve
ikinci bölüme kalmaz düşer donu
ve bir kere daha şeytan pabucuna azap öğreten cümleler
ve yine bir öncekinden daha öteye işeyen sidikli şiirler...
işte yazabiliyorsam onlar da böyle...!


düşünürüm ç/özümlemeye
hep bir şüphe çıkarmıştır beni baştan
ya da sırlarımı vermek.ele
ki kıskançtım evet
ve ben öğretmiştim
kıskandır ki sevmiyorsa bile sarılsın dört kolla diye
zekiydin evet;
hem de ihmallerimden çokça
sekiz kolla kıskanmam neyle açıklanabilir ki başka...!



şimdi dünyam krikoya alınmış araba gibi
ben bastıkça gaza o dönüyor son hızla
ama tek adım yok yaşama
karanlıkta sokağa çıkmış zenci
bağırmasa farkeden olmayacak
hayatım...
kocamış kurttan korkan daha kocamış bir kurt
hem hayat benim bedenimden çıkalı
dört ay iki de güneş tutulması oldu
saymıyorum bile
günler artık kabala düşüyor takvimden
siyah saçlarımdan kalanlar kara gebe
saça sakala değmeden tüküremiyorum bile...
ruhum
bir öküzü ölmüş çiftçi gibi
kaldırım taşını döven ayakkabı misali
öküze kızdıkça sabana
ökçeye kızdıkça kendine zarar habire ...!


işte
monoton bir alışkanlık şimdi hayat dediğim şey
ye iç nefes al ver
azotu karbona çevir
tek başına fotosentez mücadelesi
artık adım;
ters kutbunu düşürmüş mıknatıs eskisi
böyle işte güzellik
değişen bir şey yok yani...!


sadece;
varmışsın gibi yaşıyordum ya,
o devrildi son darbede
hani yoksun derdim ya önceleri
artık her yerde çıkıyorsun karşıma
şimdi her yerde görüyorum seni...!





//...anlayacağın; bir düş kadar yalan, bir gerçek kadar düşsün işte...//





ToprağınSesi