**GÖNLÜME SESLENİŞ**Mahiyeti yoktu sözlerimin senin için, Hep önüm sıra düşerdin yollara, Makul olmayan sevdalara yenik düşerdin ağlayarak, Karasızlığında boğardın kimi zaman beni hiç acımadan… Zaaflarımda yıkanmayı ne de çok severdin! Olmazsa olmazlarımdan çalardın beni … Sorgularımdan kaçardın yalpayarak Sen okurken bildiğini, Ben bir başıma ağlardım geceleri… Kuş uçmaz ,kervan geçmez diyarlara sürüklerdin vakitli vakitsiz Figanıma eşlik ederdi martı sesleri Poyrazların sert eserdi avuçlarımda Yamacımda yaşarken aşk ve sen Elinden geldiğince vururdun koylarıma... Müptelası olmuştun ilk bakışların hoyratça Sonra kuytularımda saklanıp çocuk gibi oynardın Ben toplarken kırılmışlıkları ardından Sen yeni aşklara çoktan yelken açardın… Dur derdim dur gönlüm! Zamansız kol gezme yalın ayak! Elbet bir gün batacak, kanayacak canın Bedduası tutacak cam kırıklarının… Af dileyeceksin yana yakıla belki ama Ben çoktan benden geçmiş olacağım.. Susacağım kenarında uçurumun, Kepenklerini indirirken tek seferlik ömrümün, Tek bir soru soracağım gönlüm, ‘’Şimdi mutlu musun?” FERAY İLERİ |
ziya var..