Kör bir saltanatın,
Sağır bir çocuğu olmam istendi benden.
Hiç açılmamış kapıların ardını görmek istedim çocukça bir merakla,
Işık görmemiş tozlu sandıkları araladım ardına kadar,
Maskesi düşünce birden silik yüzlerin,
Dediler yum gözlerini ,körebe oyna!

Koşmak istedim bol yemişli ağaçların gölgesinde
Kirlenmiş ,küf tutmuş ağız kokularından uzak,
Gülen yüzlü güneş resimlerime doğru yürüdüm gittim.
Dünyayı keşfetmeye çalışırken her adımımda,
Ayağıma dolandı yarı yüzsüz ölüler...
Dediler dur ,sen yine körebe oyna!

Duymak istedim hiç çalınmamış melodi seslerini,
Yalnızlık senfonisinden kaçmak istedim yalın ayak...
Yılgın sevdaların peşine düşmeden bu yürek,
Ve hakikatle buluşmadan bembeyaz düşlerim,
Tutarsızca yaşamak istedim bendeki çocukluğu pür-ü pak...

Değiştirmek istedim yanlış çakılmış tabelaları,
Onların doğru yolları ,benim çıkmazlarımdı...
Sahiplenmemi bekliyordu minik korkularım...
Çoban gibi güdemezdim vakti gelmiş deliliklerimi,
Ben ben olunca her şeyi yapabilirdim belki,
Ama şimdi, çok dik olmadan sarp geçitlerim,

Bilin…

Çocukluğum satılık değil ki!




FERAY İLERİ