Hülyamçöktügünde üstüme gece alıp hülyalarımı koynuma uçardım cözülürdü kanatlarım düşerdim bir yıldız uçurtma olurdu tutardım gözlerimle ateşten ipini duymasın diye kimse usulca alıp seni yorganımın altına sevişirdim sonra; ağarırdı oyun bozan gün ilmek ilmek sökülüp dolardı odama uyur muyum sensiz yakardım yatağımı ağlardım bir de hülyam...! Sude Nur Haylazca |
kutlarım