Aşkın yaramaz çocuğuizin vermiyor yüreğim sen gibi ikide bir çekip gitmelere bu aşkın yaramaz çocuğusun sever oynar kırar dönüp sırtını ayırdığın parçalara bakmadan gidebilirsin can-ın ister de dönersen ben kırıldığım noktadayım sarmalarım geriye yaralarımı çünkü sen bu aşkın haylaz çocuğu su almaz gemisi yara almaz yanısın hep bir diken bulunur sende büyük bir iştahla kanatmak icin düşlerimi dedim ya sen bu aşkta gül-en yansın gül yapraklarım hırpalanmış ellerinde buz gibi zalim bir mevsime savrulurken sürgün edersin aglayan yanı sen ben de kabuk bağlamaz yara dur incitme daha fazla düşerim uçurumlara yüreğimde sen..! Sude Nur Haylazca |
melodinin kıvrılıp büküldüğü yerde,gözüm ıslandı yürek yerine...keşmekeş sözcüklerde cabası...
ne diyebilirim ki;yüreğinizle MEVLAYA emanetsiniz.