HASTANE ODASI
Bir meşale yaktım bu gece hayata
Yolumu aydınlatmaya yetmedi Bana düşman bir rüzgar söndürdü onu Külleri kaldı avuçlarımda Yaşlı gözlerle bakarken, Önüme serilen ve bir yılan gibi kıvrılan yollara, Sensiz olmak geldi aklıma. Ve sensizliğin beni benden aldığı o anda, O yılan soktu beni kalbimden. Ben uykusuzum, Rüzgarın benimle inatlaştığı Ve yolumun kesildiği bu gecede. Sen ise bir hastane odasında. Ben uykusuzum, çaresizim Gözlerimi gökyüzüne diktim, Yaşlar yanaklarımdan aşağı süzülmesin diye Onlar damla damla içime akarken Seni gördüm yıldızların parıltısında Bir yıldız kadar parlaksın Yıldızlar kadar uzaksın bana bir hastane odasında Hayalini gördüm sislerin arasında O kadar özlemişim ki Ve seni o kadar seviyorum ki Dünyaya bedel seninle kurduğum tek bir hayal Bir hastane odasındasın şimdi Çok derin bir uykuda Sönmüş bir sobanın başında uyanmanı bekliyorum Senden yıldızlar kadar uzakta Üşümüyorum sobam sönse de Yanıyorum ateşe düşmüş gibi Ağlıyorum hayata küsmüş gibi. Çaresizim ellerim bağlanmış gibi. Gelemiyorum sana. Yasaklar kesmiş yollarımı Burada delicesine özlüyorum seni. Güneşe muhtaç olan evren gibi. Sen bir hastane odasındasın şimdi. Uyuyorsun uzun bir ameliyattan sonra. Sen o hastanede uyurken Aramızda ki yollar narkozsuz kalp ameliyatı yapıyorlar bana |