Merjemâ
Merjemâ...
Nice ağıtların kirli ve haklı yüzü ben Zifte bulanmış kirpiklerimden bakıyorum ütopyanıza Ne kadar kalabalık Çığlıklarınız Kahkahalarınız katliam. Utanç içinde gün Geceyse koynuma aldığım arsızlığım Süzülüyor tenimden gözyaşlarım. Bir adamın dudaklarından dökülen ağıtım En çok ben yakışırdım geceleri suretine. Merjemâ... Uysal yanım Çocukluğumda büyüttüğüm kirli yanım İntiharlar büyüyor döşümde Kurak nefesine bağışlıyorum bekaretimi Hadi Örsele bedenimi Nefesine aç bir kadınım. Dudaklarımda büyüyen bir adam En çok bana yakışırdı hüznü. Merjemâ... Islak kentlerin gökkuşağıyım Gününü adım adım heceleyen. Gecenin bir vakti odana gelen çıplak yanımdı hüznüm Ne olur beni sakla Gök gürültüsü doluyor içime Avuçlarınla ört dudaklarımı. Hüznüne yakışan tek ben Yık duvarlarımı Açlığım sana kuraklığımdan Kirpiklerini batır gamzelerime Mutluluğum sana geç kalan hüznümdür. Merjemâ... /Yıkıldı kadın odanın karanlığına Yalvarırım perdeleri aralama Geç kalışım sana suskunluğumdur/ ... |