Dün akşam yağmur yağıyordu bardaktan boşalırcasına.
Sokaktaydım ben.Üşüyordum.
Sırılsıklam ıslanıyordum.
Bir denize girip çıkmış gibiydim.
Ya da girip çıkamamış gibi...
Batmış gibi,yem olmuş gibiydim martılara
Ya da köpek balıklarına.

Ceketim öyle ağır geliyordu ki bana
Ağırlığından kendimi taşıyamıyordum.
Çıkarmak istiyordum üstümden ama yapışmıştı tenime
Çıkarıp atamıyordum üzerimden
Ne ceketimi, ne de dertlerimi.

Bu,gördüğüm en şiddetli yağmurdu.
Sanki bütün çeşmelerini açmıştı sema
Ben vardım o yağmurda sokakta
Sadece ben vardım.Tek başıma.
Sanki denize dalmış gibiydim
Ya da bir okyanusa.

Çok derine dalmıştım ama.
Kollarım iyice yorulmuştu kulaç atmaktan.
Umudu kesmiştim çaresiz çırpınışlardan.
Çığlıklarım duyulmazdı çok uzaktaki limandan.
Yukarı çıkamıyordum bir türlü.
Dibe vurmuştum kendimi.
Nefessiz kalmıştım.

Ve gecenin bir yarısıydı.
Göremiyordum önümü arkamı,karanlıktı.

Ben denize dalmamıştım aslında
Deryaya dönmüştü yağmur suları.
Deniz gibiydi her yer.
İşte böyle bir yağmurdu.
Ama benden başka ıslanan yoktu.

Sabah olmuştu sonunda.
Bir duvar dibinde buldum kendimi
Güneşe merhaba diyemedim tebessümle
Kurumamıştı giysilerim,pantolonum,ceketim.
Ve çok üşüyordum.Hastalanmıştım.

Çamur olmuştu her yanım
Kim bilir nasıl temizleyecektim
Ne annem vardı yanımda.Ne evliydim.
Yağmura yakalanmıştım.
Bir şemsiyem yoktu
Çok uzaktaydı evim.

Kafamı kaldırıp etrafa baktım yorgun gözlerimle
Her yer batmıştı,yol iz çamur içindeydi
Adım bile atamıyordum
Daha çok kirlenecekti çünkü üstüm başım.
Hastaydım zaten,öksürüyordum

Ayağa kalkıp işe koyulmalıydım bir an önce
İlk önce giysilerimi temizlemeliydim
Sonrada yeni güller dikmeliydim bahçeme
Ama hasta olmuştum.
Ateşim vardı, başım ağrıyordu
Ve ağırdı ceketim

Büyük bir ıssızlık vardı etrafta.
Boştu sokaklar.
Bu zamana kadar olduğu gibi,
Yine zordayım,yine sadece Mevlam var
Bir çorba yapanım yoktu,ne evliydim,
Ne annem vardı yanımda ne de bir komşu

Dün gece yağmur yağıyordu
Sokaktayım ben,sırılsıklam ıslanmıştım
Yağmur suları çamur etmişti her yeri.
Söküp almıştı sanki taşı toprağı yerinden
Bahçemde ki güller çamurların altında kalmıştı

Yollarda çamurdu,yürüyemiyordum
Ceketim,pantolonum,her yerim çamur olmuştu.
Hasta olmuştum bir de.
Bırakmıyordu yakamı öksürük.

Uzaktaydım annemden,babamdan,
Ve iyi gün dostlarından.
Sen de bilmiyordun halimi.
Mevlamdan başka kimsem yoktu