hiçbir farkı yoktur yaşamışlığımın ölümden
nasılsa bir kefenin rengi ! yüzüme sardığım

bebekler üşüyorsa güneş altında
ki topraklar bereketliyse açlığa rağmen
ambarlarda kurşuna dönüşüyorsa buğday
bir rençperin teri kızıla boyamışsa Ceyhan’ı
kan alabildiğince hapsetmiş
Fırat kusmuşsa sömürüye kinini
ve bir baş soğana vurulmuşsa yumruk söyletmeyin ! yakın beni

boğazlanmış namus töre diye satılmış kara gözlere
bir nubuk boyu gülümsemenin kahreden ezikliği
çocukların avuçlarındaki dünyaya küfreden soyun
süt dolu bir memeyi kesmesiyle aynı şeydir ettiği
çığlığı yutkunmasıdır sesin
doğmasıdır bir bebeğin kirpikten yanağa
çocuklar ki etimizdir, rahim suyuyla abdestli
örtmeyin ! ayıbımdır çıplaklığım, soyun beni

mahcupluğa müptela kılınmış insanım
insanım diyorum bakın !
bir ceylan kadar ürkek olsam da
avcıdan korktuğumdan değil ! yavruma düşkünlüğümdür telaşım
çok denizler geçseniz de / insanım ! sizi boğar gözyaşım

ormanlar kadar yeşil olabilir umutlar
gökyüzü kadar mavi, düşlerimiz
buna rağmen solgunsa yanağımdaki gamze
sulamayın ! bülbülleri ağlatmayın, kesin beni

asırlık yaraların kanamasıyla sevmişim
zulmün etiketinden kazımışım özgürlüğü
sizin bildiğiniz can çıkması değildir ölüm
bir leşse insanı ayakta tutan onurun iskeleti
çöplükler de mezarlıktır, köprü altları ise ölülerle dolu
ve onuru namus diye kıstırmışsak bacak aramıza
-açın ağzınızı ! yummayın gözünü
ki ince bir zarın arkasında birikmiş kansa şeref
banyo köşelerinde doğuruyorsa yavrusunu bir kadın
korkarak, boğazlıyorsa sonra ! ben namussuzum

töre denen illete kurban cesetlerde
şerefim ve onurumu örtüyorsa manken resimli gazeteler
eşkıya yanımı dağlara çıkarmışsa adaletiniz ! duyayım sizi, bağırın

minik parmaklarda kar beyazı mendiller
şehrimin kirli yağmurlarında caddeler boyu satılık madeni değer
çocuklarımızda, kadınlarımızda kaldırımlar boyu gelecek
son model araçlarla caddelerde gezdirdiğimiz
on dörtlük bir genç kızı otel odasına atma düşüyse onur ! ben onursuzum

sahte tuvallerde resimcikler
bin ton boya, binlerce gerçek yüz gizler
sokaklar, şeceremizdir
Sokaklar, çocuklarımızla dolu sokaklar
bir liraya kirli avuçlarda satın aldığımız onurumuz
ne zannettiniz, ekmek parası isteyen çocuğun gülüşünü
bedavaya sattığınızdır elinize tutuşturulan pilot kalem
ve unuttuğunuz- bende insanım-denen iki kelam

siz insansınız
onurlu,vakur ve ciğeri kilolarca altın eden
ben değilim
açın ağzınızı yummayın gözünü
insan değilim ben ! asın beni