bu şehir sana benzer her akşam oluşunda
her yağmur sonrasında ağlarsın
kül rengi bulutların retinasında

korkum ! eşkalini taşır gidişinin
bir kuzey rüzgarı gibi esersin saçlarımda
yüzün düşer kaldırımlara
ve ben ağlarım
ağlarım öyle içime içime
güneşte orada oysa ay da
bir ben yokum alt tarafı bir ben
kırmızının efendisi gözlerinde

hadi gitsene
ardına bakmasana
sövsen de konuşsana
vursana beni
gömleğimi kırmızıya bulasana
gitsene / giderken ağlamasana

bu şehir küser yokluğuna
Bakırköy’den tren geçmez
halkalı da raydan çıkmaz
dolmuşlarda Ozan Arif
taksilerde Orhan şarkıları çalmaz
inip yürüyelim demez asude bir ses mesela
yetim kalır çekmece
ben beklerim kimse gelmez

suya düşen yıldızlardan
üşüyen ellerimden
bağrıma saplanan acıdan
düşen bir yaprak renginden tanırım seni
ölümün güzelliği gibi hazanda
bilinmeyen bir düş gibi fizanda
yetim çocukların titreyen yanında sevdim seni

hadi gitsene
ardına bakmasana
satsana beni sırtına
bıçaklasana
yıksana adamını
gitsene / giderken ağlamasana

bu şehir söndürür ışıklarını sensiz
şiirler yazılmaz peçetelere
Barbaros’tan vapur kalkmaz Üsküdar’a
tüm birahaneleri kapanır Galata’nın
son otobüs saatini şaşırır Beşiktaş da
Kadıköy’e yağmur yağmaz mesela
küser Barış Manço Modaya
bir infilakla patlar albatros!

Bursalı da iskenderin tadı olmaz
acılı lahmacunda / bir şişe ayranda
kalmaz mor dudaklarının izi
saç telin düşmez gömlek cebime
İzmit ağlar bir yanda
Körfez sis yorganı altında uykuya dalar
beklemez kimse yol üzeri herhangi bir durakta
ben beklerim / bütün dertlerim önümde
bir yağmur damlasında
solgun hüzün sarısında
ağlayan türkülerin yanık sesinde
kılıcı ense kökümde
bir damla ayrılık zehri değil mi gidişin!

hadi gitsene
ardına bakmasana
dudağını ısırmasana
kanatmasana
budasana sana uzanan ellerimi
gitsene / giderken ağlamasana

yakılmış kirpikleri bu şehrin
sokak lambalarının gözleri uykusuz
bir karakol duvarında sorguda sırtım
soğuk, bitkin, çekilen tırnaklarımdan can gitmiş
sigaramın dumanıyla hançerliyorum karanlığı
çırıl çıplak pişmanlıkların yakasından biriyim
kapısız avluların ortasından
bütün ihanetlerin bacak arasından
açlıktan gebermiş sevdamın ceset torbasından
günün güneşle işlediği zina suçundan döllenmiş biriyim

bir ceylanın yavrusuna söylediği şarkı gibi
kuşların gözyaşlarına saklanmış
köylü kızlarının testisine dolan masumlukla sevdim
bu şehir sarsılmış ömrüme benzer sen olmayınca
cesedime el sür / bari ölürken koklayım seni

hadi gitsene
ardına bakmasana
acımasana / acıtmasana
kapatsana gözlerimi sana
dokunsana buza
eritsene / erirken ağlamasana..gidemesene!!