VER ELİNİ
Ver elini ver elime ey şair
Tutuşalım tutuşmayan utansın Örnek olsun yazılacak her şiir Atışalım atışmayan utansın Kapanmadan sevgi denen pencere Gel vuralım şeytanları zincire Kaynar olsa şu edebi tencere Katışalım Katışmayan utansın Zaman zaman ayrı ayrı kalsak da Sen sazını ben gitarı çalsak da Lodos denen bir fırtına olsak da Yatışalım yatışmayan utansın Bayrağımız aynı ise direkte Mevzu bahis Vatan ise yürekte Senin olsun benim kazma kürek de Çatışalım çatışmayan utansın Yeni yetme orta halli yaşlıyı En deliyi en ağırca başlıyı Kucaklayıp her çatıkça kaşlıyı Ötüşelim ötüşmeyen utansın Elbet bazen şaka yapıp gülüşüp Ortada ki latifeyi bölüşüp Lakin dostu kırmamaya çalışıp Sataşalım sataşmayan utansın Yufka olur derler şair yüreği Lakin budur deyip işin gereği Eleştirip uyaralım çırağı Yetişelim yetişmeyen utansın Sürçülisan olmamışsa kelamım Sıra sizde dedi benim kalemim Orta yerde dostanedir selamım Bitişelim bitişmeyen utansın İHSAN TURHAN |