Dilimi tutulmuş bir zaman,
Buğulu bir pencere kenarı gibi.
Seyrimin ortasında
Öylece ıslak bir bahar

Üstünden elbiselerimle geçen
Bir meltem kaçkınıyım
Bıraktım kendimi
Kendini topraklayan
Bir ölünün gözlerine

Yenik bir cemrenin
En soğuk mevsimidir ayrılık
Teninde dolaştığım yüzyıllık bir kervansaray
Nefessiz
Kırılgan bir ceviz dalındayım

Ne sancılı sonbaharım
Nede kül gözleriyle bir kış
En tatlı şarabıyla sularken kervanımı
Eksik olmazdın düşlerimden
Ama gelmedin
Öyle kırgın gülümserken bir elik sürüsü

Bütün kitaplarım yangınıyla ısıtırken yüzümü
Bir akrep soluyor nefesimi
Zehrimin taş dibeklerine dolan
Tütün sarısı gözlerim
Bir melek indiriyor yanaklarına

Şimdi
Bir bayrak çekildiğinde damarlarıma
İklimlerin en ergen bitkilerini yakarım
Kamçıya duran bir şehrin surlarındayım
Vur dalgalarını
Ve Ellerimi çivile
Seyrimin içindesin nasılsa
Düşlerime doğmuş bir yavru mevsim gibi


Ahmet Serdar Oğuz