29
Yorum
1
Beğeni
4,7
Puan
3769
Okunma

Hüzün, hüzün, hüzün.
Sıkıldım artık iki gözüm
Şöyle neşeli şeyler yazın
Okurken gülsün yüzüm.
Hüzün gelirmiş eylülle
Keder niye bize abone
Aldım kalemi elime
Yazayım dedim şenliğine
Uydum Eylül havasına
Yok gelemem gece karasına
Ben neşeliyim dostlar
Bakmayın “esmize”nin sayfasına
Saksınız yok mu evde
Bakın çiçeğe oturduğunuz yerde
İçiniz aydınlansın, kalksın hüzün adlı perde
Mutluluk içimizde, kendi ellerimizde
Heyytt! Diye bir nara savurdum.
Kara bulutları kovdum
Ahvaliniz nedir diye sordum
Rüyaları hap hayra yordum.
Hava zaten kasvetli
Kime dokunsan bin bir dertli
Hangi işin kaldı ki ehli
Şükür lahanada çıktı yerli..
Ah ile vah ile geçer mi ömür
Su akar yolunu bulur
Kahır yükü adama dağ olur
Viran bağlar gün gelir gülistan olur.
Dertleriniz çıkınca şaha
İsyan etmeyin sakın ALLAH’a
Neylerse güzel eyler Vallaha
Sözümü yabana atmayın ha.
Amacım şiir yazmak değildi
Yüzünüzdeki tebessümü hissetmekti
Şiirle de olsa yarenlik etmekti
Dertlerden bir nebze ırağa gitmekti
Tuttu uyak, tuttu kafiye
Edebiyatçı değilim diye almayın hafife
Bu şiir değil bir latife
Cimrilik etmeyin verin bir böcek bir kurdele
Önümüz bayram arife
Arifin neyine gerek tarife
Bayılırım bol cevizli kadayife
Selam olsun sevgiye kardeşliğe
ESMİZE....
5.0
91% (10)
2.0
9% (1)