UNUTTUĞUNyokluğun gölgesi yoktu ki görsünlerdi seni varlığın şehvetine asılıp, büyüttün gölgeni geçtin zaman-ı karaya şimdi bilmezsin artık beyazı eski vakitlerden biriktirdiğin hınç şükür yerine düşer önüne bir mıknatıs çeker durmadan daha daha/ ların bitmez kendine şeytandır özgür olduğunu söyleyen başka bir yörüngedesin artık denklemler hep basit senin için düz yokuşlar çabucak aşarsın tornistandan gelir rahatlık ipe un sermekle aşna fişne suyun bedâvasından içersin doya doya üç beş kuruş sadakayla yundun mu kendini bir de sütten çıkmış ak kaşıksındır artık ne kadar haşmetliysen de olsa da büyülü dünyan gölgeyi geçemezsin/ silemezsin hayatın dışı ölüm /dür unuttuğun tepsilerde sunulsa da gül kokun ölüme karşı durmak sahip olamadığın y e t i n Hâdiye Kaptan c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |