24
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1844
Okunma

I.
Aidiyetsiz bir hayatın,
Acımasız geçişleri arasında,
Hapsolunan yüreklerimiz kanarken;
Verilen çileyi doldurmakla yükümlüyüz…
Dem alırken, zamanının dişleri arasında,
Zulamda saklı son bir efkâr.
Ödünç zamanlardan çalınan mutluluklar.
Yetmiyor, kanamıyor;
Azımsamakta kendini, tüm mutluluklar…
II.
Bir sahnedir yaşam…
Galasız bir oyunun sergilendiği,
Oyuncular yetisiz ,birer figüran,
Sergilenen oyun belki de bir dramın son perdesi
Bitimsiz düşlerin yorgunu yüzler,
Yüzlerde asılı kalmış gülümseyişler…
Sensizim...
Sessizim ...
Çaresizim…
Bir savruluştur zaman;
Rüzgârlarda çarpan kapılar gibi,
Kendime çarpmaktan bıkkınlığım.
Cebimde saklı senli hayallerimle,
Yitiğim…
Sensizim...
Sessizim...
Çaresizim...
III.
Bir aldanıştır hayat.
Ve sen hayatımın sebebi babam
Kardeşlerim, annem
Öylesine iyiydiniz ki;
Dünyada kötülüklerin olabileceğini bana,
Hiç öğretemediniz…
Bundandır aldanışlarım, kapılıp yok oluşlarım...
Aldandım, yanıldım yoruldum…
Üstüne üstlük bir de;
Sensizim…
Sessizim…
Çaresizim…
IV.
Göç mevsimidir hayat.
Kelebekler göç ederken gözlerimden,
Ruhum saklanıp kalmış yüreğine...
Tükenmişim, bitmişim
Öylesine bir bitiş ki bu;
Belki de yepyeni bir diriliş, kaçış yılgının cennetinden.
Zamanın yorgunluğu içinde,
Ölüm belki sonsuzluğa çağıracak beni.
Kucaklarken toprak bedenimi,
Sana armağan son bir bakış kalacak,
Hasret yangını gözlerimden…
Ve son sözlerim kulaklarında çınlayacak…
Ey hayat;
Artık benimle oynayamayacaksın…
Ey zaman;
Sensizliğime ortak olamayacaksın…
esmize
5.0
100% (12)