sebebimelbet kolay değildi kaç yalan yanlış adreste tükendim tükendim ki kendimden geçtim geçmeden gelmeyecektin öyle demiştin demiştin ki gözlerin değince gözlerime bilmesen de göreceksin... gördüm yemin ederim doğduğumda unuttuğum aklımla uyuttuğum ne varsa saklanmıştı ışığına şimdi yumup onları git diyorsun korkuyla nasıl gitsin bu pervane yeniden karanlığa... tenden öte tinden ziyade dokundum sana ellerim ellerimi bıraktım kuytunda gerek yoktu senden sonra el yordamı dokunuşlara... git diyorsun şimdi korkuyla yumup gözlerini nasıl giderim gelebilirsen sakın gitme bulunca yitme demiştin öyle demiştin yemin ederim ne olur yar bırak seveyim ışığına sar yanarak öleyim gidemem oluş sebebim billah gidemem ben sana asırlar önce söz vermiştim |
Ve bu denge tam bir yoksunluğu getiriyor sonuçta.
İlk bakıştan bilince duygulara akan şey (aşk, sevda) pozitifse muhatabın korkması neden?
Bakışlarından aşk doğan korkuyor mu kendinden?
Bu drumda biri (kadın) yüceltiyor gözlerde bulduğu anlamı, sahip çıkıyor.
Negatif duran ise diğeri. (erkek)
Ya bunun nedeni bilinecek ya da, ayrılık devam edecektir.
Şiir bu özlü düşünceyi başarılı biçimde işlemiş.
Kutlarım.
Şiire yanıt olmadan söyleyeyim izninizle: Bu durumdan çıkış kalbin yeniden kendine döndürülmesidir.
Peki bu nasıl olacak? İşte onu ben de bilmiyorum.