Annemin yaşlı ellerinde sevdim ben seni
Siyanür kokulu ayazlarda ararken içimizi
Sessizce yol alan kaptansız bir geminin
Kayıp yolcularıydık ikimiz
Kurutulmuş aşklarla avuturken hep kendimizi
Ertelenmeyecek bir sabaha
Salıyorum ikimizi

Her bir uzvun aynadır semaya
Peltek bir sabahın kuluçkasından çıkarken adın
Müjdeciler çalar kapıyı
Fitnenin delallığını yapmaya kalkarken
Alaca hastalıklı gece şarkıcıları
Sözler aşmıştır Dicle’yi
Zamanın iki kolunda dona kalmıştır Fırat
Senden çoktan geçmiştir kendin
Teninde birikir şimdi
Yitik sevdanın izmarit izleri

Bıraktığın bir yağmurdur şimdi
Hangi cemreye taksan düşünü
Bilinir içimin senleri
Zakkumlar saklar şimdi şiirlerimizi
Dizlerimizde büyüttüğümüz kundaklık günahlarımız
Aşar semanın üst tabakasını
Kemirgen bir yalnızlık kavrar cismini
Mim kavlinde ararsın kendini
Ulaşılmaz dediğin kuraklıklar
Seraplı yollarda küflenirken
Yolun hakkını vermeye çalışır aşk
Ve bittiği yerden başlar
Yalnızlığın zakkum filizlenmesi

Annemin gözlerinde kuruyan yaş
İçimde anafor yalnızlıklar
Kulağımda bitmesini istemediğim nameler
Parçalarken içimdeki kıkırdak öfke nöbetlerini
Ardına baktığım her kapıda belirir
İnce belli yakamoz sevişmeleri
Anlaşılamayan kelimelerin uçurumundasın şimdi
Anlatan anlatmaktan aciz ise de
Dinleyen anlamaktan aciz değil sevdada
Hani aşk bu ya
Çıkar içimden sarsıntılarla
Unutulmuş tebessüm kırıntıları

Hangi rüyanın kıyısında gezersen
Orada aydınlanır gece
Tabiri yok bilirim sözlerimin
Sağımda çürüyen omzum
Senden uzak bir ömürde yürürken
Rüyamda belirir ismin
Teheccüdün kilidi saklıdır şimdi cebinde
Özlemlerim dilaltı pastilinde
Ah bir çözülse dilimin düğümleri
Söylenebilse sözler
Ve hiç anlamsızlık yüklenmese ifadelerime
Anlardın aslında
İtirafım sonumdur sevdana

Bilmek kısmen hakkıysa insanın
Bildiğinle avut sen de kendini
Annemin yaşlı ellerinde sevdim ben seni

Selçuk ERKİ