tşk ederim şiirini bana yeniden okuttuğun için hikayesini kesmişsin sanırım ama olsun dert görme



sen benim aynam
gidişatıma esaslı bir nokta
ben bile bile tapınağındayım


sevgimle

delikızım tarafından 7/24/2009 3:37:36 PM zamanında düzenlenmiştir.

şimdi ıssız bir otogar vedası içimde ağlayan çocuk
beni senden götüren her noktaya hüzün ekiyor adımlarım
gözyaşı kendi senaryosunu yazıyor nereye düşeceğini bilmeden
yürek efsunu sözlerinin ezberinde can çekişiyor aklım
garip bir tesellide sönüyor kalbimin yangınları
artık biliyorum;
‘’bu bir ayrılık değil bir kavuşmadır’’

Düşlerime kavuştuğum andır.. Her gidişin varışı vardır gecenin ıssızlığında... Her sabrın kerameti... Ağlayan gözlerinin yaşıdır yolun ışığı... Issız yolların adamı emin adımdadır... Yüzünün güzelliğidir kelimelerin asaleti... Gidiyorum derken bile asileşirken cümleleri masumdur yüreğinin sevgisi...
Tebrikler mükemmeldi gercekten şiir okurken yüreğimin titrediğini hissetmek çok güzeldi...

Notaların sol anahtarı gibi sözleri dikildi önümde
Arzuhaller döküldü tek tek
Beti benzeri sararmaz özleri var
Hükmüüü büyük sözlerde aşırmak hal
Kalıplara ölçüsü okkalı heceler
Aşra ererde huzurda ar ...

Şiirler de tıpkı şairleri gibi varoluşun katmanlarında dolaşırlar.
Kimileri öykücü, kimileri zihniyetci ve kimileri aşk'cı.Şiirin teması, gerçeklik ve anlamı son derece sağlam.Şiire yorum bırakabilmek için şairin hayatını, edebî kişiliğini bilmem gerekir.Bu sebeple şiiri yorumlamak şu an itibari ile yanlış olabilir.Fakat anladığım şudur ki; şair çok imge, yoğun duygu, aheng unsurları ve kendi içindeki ritmiyle son derece ilgi çekici.

Bu şiiri sevdiğimi ifade etmeden geçmek istemiyorum.Saygı ve tebriklerimle

aşkın sancılı çocuğu

en sonunda
aşka, aşık edeceksin aşksızlığı...


erê rewneqdar.



şiir için teşekkürler can keke
saygıyla

şimdi ıssız bir otogar vedası içimde ağlayan çocuk
beni senden götüren her noktaya hüzün ekiyor adımlarım
gözyaşı kendi senaryosunu yazıyor nereye düşeceğini bilmeden
yürek efsunu sözlerinin ezberinde can çekişiyor aklım
garip bir tesellide sönüyor kalbimin yangınları
artık biliyorum;
‘’bu bir ayrılık değil bir kavuşmadır’’


mükemmel ötesi bir şiir
çok sağlam bir kurgu

tebrik ediyorum güzel yüreğini

selam ve sevgilerle

hilal.

sustum..
us'umda fırtına koptu, şimdi şiirin sağanağındayım.

şiirden adam, öptüm şiirini her harfinden.

Virgülü olmadan hayatı yürümesi insanın ! İşte o derece zor burdan soluk arasıyla ayrılmak.Kelimelerin kundaklandıkları zamanı su niyetine içmekte ayrılık sesleri. Ve kalem öyle de insaflı ki hiç çaktırmıyor damarlarının kanadığını hiç göstermiyor gözlerinin artık ağlayamayacak kadar sağır olduklarını."-"




Çünkü bazen öylesine haller düşüyor ki düşüşlerimize artık dünya dursa da dönse de aynı telden gelir konuşmalar. Sorsan "bilmem ki der". Mecnun olma ihtimalim olsa idi -çünkü leyla olmak istemiyorum çöllerde kavrulmak var iken- ömürden vazgeçerdim "hep görüyoruz dedikleri".


Hep aşık olsam ve hep sevsem bir dünya ömrü boyu(türü ve adresine fark tanımıyorum) acaba kaçıncısında böylesine vururum kelimeleri şah damarlarından diye düşünüyorum. Sanırım hiç! Şiirle sevmeyi hiç bilemeyeceğim ve hep isterken böyle olduğu için kalbimden istifa edeceğim. Çünkü bu durumlarda biz zayıf kalan acizler ağlarız hep. Ağlamayacağım diye aylardır direniyorum zayıf olmak hoşuma gitmiyor ama böyle olunca da tükeniyorum. Şiir vakti mi derken hayır o da çare sıvazlamaz yüreğime. Çünkü hep bağıracağım...Ve sesim kısıldı...



Kalemin konuştuğu dünya çok başka benim şiiri çektiğim dünya daha da başka. Ama bu şair bana kızmaz bilirim kızacağın varsa da "yapma olur mu"?



"şimdi avuçlarında kumlarını düşüren ağır bir zaman
söyle sevdiğim!
kaç ömür daha esecek
sokaklara saçının telinden beste çıkaran bu rüzgâr"


Kendime burdan şarkı yapacağım ya da annemin saçlarımı örerken okuduğu türkü gibi bir nota alfabesi kuracağım. Buraya çok kızdım aslında. Bir kelimelik bir dünya var çünkü ve orda insanlar yaşamıyorlar ya zavallılar varlar ya da hindilerden hin'den başka bir şey yiyemeyenler yaşıyorlar. Ben de o hincilerden olsaydım keşke de zavallılık yaşıyor kimliğimin sol tarafında. Ne kadar küçülüyoruz.Büyükken zerreye vurulmuyor adımız ve adımlarımız. Yazık.



"şimdi ıssız bir otogar vedası içimde ağlayan çocuk"

Artık kelimelerle konuşuyorum.Issızlığı ya da verdiği vedası ya da ağlatması ya da çocuk olması. Hiç önemli değil nasıl olunduğu. Sadece bir "otogar". Çok özlediğimi ya da orda olanlara özendiğimi az teselli edeyim diye birgün otogara gitmek istiyorum. Ama sadece bakıp dönerim gitmem. Çünkü kimse gidemez, gitiklerini sanırlar ama adrese vardıklarında gözlerini açıtıklarında bir bakıyorlar ki her şeyi yanlarında götürmüşler onun için benliği de yalan tahtasına bir artı olacaktır.


Hiç bir yere götüremeyecek kadar topal olsa da gönlüm şimdi sayfadan gideceğim.

Çok büyük bir şiir. Aslında şiire hiç uyanmak istemiyorum başından daldığım yolsuzlukta kalsaydım keşke ama olmuyor ki insanız işte nefes alırken aniden ölebiliyorsak nefrette iken sevmek de kolay. Ve itiraf ediyorum bu şiiri okurken çok bencil oldum bir de yoruma bakarsak çok çok daha bencil görünüyorum. Ne dersen diyebilirsin kalem ama sadece şiirden alakasız durduğumu söyleme. O zaman cevabım güzel olmaz.Çünkü aciz bir okuyucuyum ve şiiri ellerime vermişsin çek götürebildiğin yere kadar diye işte hal buysa benim de alıp götürdüğüme kızma.


Çünkü bu sayfada şiir için konuşabilecek en son kalem benim kalemim. Ve şair de nasıl bir yetiye sahip olduğunu biliyorsa zaten bu küçük kıza bağırmaz.


Kaleminin direncinin daimini diliyorum. O seviyor şiiri ve diliyorum ki kalbin de hep orda bulsun acıdayken de sevgideyken de kendini.



Sevgiyle kal.

şiir bir harika...
eminim hak ettiği yerde duracaktır.
saygılar şair....

okumaya doyamadığım...çok hoş çok güzel bir şiirdi, tebrik ederim şimdiden ...

ezanlar düşüyor her tan vakti üzerime…bir yanımda dualar sana durmuşken secdeye, diğer yanda kızılcık şerbetini içmiş gün düşüyor usulca üzerime..
bıraktığın izler hala gecede…dokunmadım hiç birine… geceden kalma leylak kokuları hala odada…bir kokunun rengine düşülür mü…düştüm işte teninde açan leylak kokularının lilasına…harmanlayabilecek misin bende ki siyahla…
düşün ki hiç gitmedin…her gece bu kente düşüyor gözlerin…sığınırken yarım yamalak koynuna…zil çalıyor eteklerim…düşlerim bile lâl…aklım seninle bahtiyar..içimde ki kırılgan çocuğu onarmak gibi bir eylem sana durmak her gece bu kentte. benden gidebilirsin…sakın kentten ayrılma..her gece çıkacağım sokaklarına…gece mavileriyle sevişeceğim sen varsın diye gök kubbenin altında…ve sevdama döllenecek gecenin karanlığı…lilaya boyayacağım kentin ufuklarını…

........
şiirle yoktur bir bağı yazdıklarımın bilirim…lakin okuyunca şiiri içimin dedikleri…bu değil midir zaten okumak şiiri…aldım gittim kendime…

hoş geldin şiir … hoş geldin Faik…nasıl geldin ki kuşatmada tüm renkler…
kelimeler akse durmuş içindeki renklere..şiir mi zımba gibi…şiir mi buram buram sevdalanmak bu işte..şiir mi gözü dönmüş vuslatın...biliyor artık…vuslattan doğuyor en görkemli kavuşmalarım…

teşekkürler Faik…şiire durduk, şiire doyduk yine…özlemiştim adıma bu sesin rengini….ne diyeyim ben sana….şiirle ve şiirce yaşa…

öptüm şiir yüreğinden…………….sevgimle..

hüznü samimi bir şiir.

bir şiir nasıl olur da bu denli sarıp sarmalar insanı...
daha ilk dizeden şairin harflerini nasıl bir beyazlık sarmışsa, karinin de yüreğini tuhaf bir lila kuşatmakta...
canlı, sevimli, aşk kokan ve umut vaadeden bir renk değil mi?
sonra dize dize aşka büyüyoruz şairin kalemiyle, öyle anlatmış ki aşkı, sanki dizeler bir tablo çiziyor gözlerimizin önüne, bakılası, dalınıp gidilesi, aşık olunası...

hasret, aşk, ayrılık, tutku...ne varsa serpiştirmiş şair şiirine ama hep bir umut kokusu yükselmekte toprağından imgelerin...ayrılık değil aslında evet...bir kavuşmanın önsözü gibi bir veda

ve şiir sarıyor tüm coğrafyalarda aynı olan bir mavilikle benliğimizi...

umut kokuyor yürek
umuda yüklenip
düşe yürekleniyoruz

çok ama çok güzel bir şiirdi...
bunca aradan sonra değdi dedirtti...

o güzel kalemine sağlık canım benim
varsın iyi ki...

aldığımız nefes kadar gerçek
binbir gece masalları kadar hayal olan her dizenin yüreğinedir tüm buselerim

sevgimdesin

rengi atıyor batmaya iç çeken akşam güneşi
kırmızı rujlu dudaklarıyla el ele tutuşuyor siluetlerimizden bulutlar
çatlayan dudaklarımızda güneşi söndürüyoruz maviden
sevdaya demleniyor kıyı özleminde can çekişen sahil kızılı çaylar
çingeneler pembe dilekleri kırmızı güllerle doldurduğunda
us’lanıyor yeniden
kendi heyecanının anaforunda boğulan yüreklerin dikenleri
sevdanın coşkusunu bastırma acizliğine yatıyor serin dalgalar
ayak bileklerinde gülümsemelere çiziliyor yüzümüzün haritası
ve bütün coğrafyalarda ’mavi’ sadece ’umut’ kokuyor


çok güzel..tebrikler

faik nasıl bir anlatım gücüdür bu..ne derinliktir.ölüme düğün diyenlerin yolunda gibi hissettim seni..ayrılıklardan kavuşma biçmeyi hiç beceremeyen ben..yeniden aşkı hiç bilmeyen ve korkunca yalnızca kendine ve çocuklara saklanan ben..kendi dilimde kanattım kelimelerini..

yollarda kimliğini kaybetmiş biletsiz bir yolcu kadar ıssızlığım
kalbimin pasını mavi sularına bırakarak gözlerine yüzüyorum

tam da böyleyim bu gün ..izmir'i yakmak geliyor içimden aklımda bir fotoraf ta eskilerden..bir otobüsün camından el sallıyan hayat..biliyormusun otogarların önünden bile geçemem ben

şimdi ıssız bir otogar vedası içimde ağlayan çocuk
beni senden götüren her noktaya hüzün ekiyor adımlarım

şiirini alıp kendime ekliyorum..bu günü bu şire vurup kendime çarpıyorum

selam saygı ve muhabbetlerimle

şimdi ıssız bir otogar vedası içimde ağlayan çocuk
beni senden götüren her noktaya hüzün ekiyor adımlarım
gözyaşı kendi senaryosunu yazıyor nereye düşeceğini bilmeden
yürek efsunu sözlerinin ezberinde can çekişiyor aklım
garip bir tesellide sönüyor kalbimin yangınları
artık biliyorum;
‘’bu bir ayrılık değil bir kavuşmadır’’

harika dizelerdi..
saygılarımla..