Avuntuellerim elindeyken gözlerin büyülü bir besteyi söyler gibiydi birlikteyken yüzümüzde açardı kırçiçekleri demet demetti mutluluklar gülüşümü beslerdin ayışığını doldurduğun gözlerinle yolumu bulurdum ırmaklar misâli gözlerinden akardım yüreğine fırtınaları susturur yağmurları dindirirdik konuk ederdik baharları her günümüze kırılırdı yalnızlıkların beli esir ederdik geceleri en güzel ezgileri uçururduk göğün yüzüne yokluğunda; kulağıma fısıldadığın sözlerin avuntum şimdi bulutlar ne kadar efkâr dağıtsa da yalnızlığa hüzne dair ne varsa erteliyorum yıldızları dolduruyorum ceplerime ağlamıyorum rüzgârın bana getirdiği kokunu çekiyorum içime sensizliğin ve sessizliğin ortasında kalsam da sürgün kalmayacak aşk denizlerde pupa yelken yine bana geleceksin biliyorum... özlem |
şiiri
şairi
yüreği
ve duygu yüklü dizeleri
candan kutlarım
saygılarımla....