İçimizden Kanarız
ansızın
alıp götürürler rüyalarda yarım kalırız acır yaralarımız dokunur derine sızı düş yollarında geçer ömrümüz kendimize kalırız şimdi göç yollarında kırık bir testi gibi dağılırız sen ben bizim olan her yanımız içer yılanlar özsuyumuzdan emerler sütümüzü çoğalır zehir zemberek günler içimizden kanarız önce gökyüzü ağırlığı sonra toprak sıkıştırır bizi bir gecedir çöker kararır sokaklarda ülkem ışıksız kalırız 14 şubat 2008 İsa İnan |
sessiz
utanarak