bu güzel resimi gördükten sonra Hatice Hanım’a
teşekkürlerimi bir borç bilirim . bu güzelliğe saygıyla

gökyüzünden daha maviydi deniz
denizden daha güzeldi yüzün
ya da ben
öyle gördüm

hangi şaraba yazılsam üzüm kokuyorsun

yağmurun altında üşüyen ellerinde kaldı
yalnızlığım
sesim tenha bir sokaktan geçiyor duvarlara
çarparak
bu kentte benimle birlikte üşüyor kuşlar yoksa
aşk yoksa ayrılıklar düşüyor balkonlardan
sonra sen Bodrum feribotunu kaçırmış gözlerle
unutulmuş bir öykünün içinden çıkıp geliyorsun

içimde ince bir düşün kırılır
yazmakta bir yalnızlıktır
yazdıkça karışırsın kalabalığa
yazdıkça çoğalırsın / çoğaltırsın
bir gülüş kalır senden geriye
bir gün yaşamaya da ölüme de alışırsın

ne zaman seni unutsam ellerin geliyor aklıma

bak yine dudaklarımda açıldın yeşile
ateşimi bedeninle söndüren bir orman gibi
düşüyorsun günüme gündüzüm oluyorsun

sonra hiçbir şey söylemeden alıp başını gidiyorsun
saçlarının ıslaklığı gözlerimde kalıyor
hangi türküye dokunsam ağlamaklı oluyor
hangi şaraba yazılsam üzüm kokuyorsun


İsa İnan