Aşk Hanında Kör Ses
boşlukta sallanan rüzgar
tut onu güzel bir bağ ki zulümden ateşten öte der tenimi kuş kondur içime varlığım ateşten bir gömlek giyinmiş uyar beni ten sesine susan nehirler aksın ağıtları güzelle Ararat’ın çiy tutmuş yanıyım güzel Uyutulmuş ayrık dünyanın aşıklar yanı benle uyanık Newroz sabahına Zin aşkına seslen divaneler hanında körleşmiş sesime Memu aşkına yemin ki Zap suyu ne kadar coşkunsa içim olanca yükü ile ağır Çorabına gül sar güzel incinmesin toprak kadife adımınla gel kehribar bir tespih gibi inerken zaman avuçlarıma menekşeden gözleri yüreğimin gömüdünden çıkar uyar dağ başlarını hak çamurudur elim sıvar suyun çatlaklarını uyar beni uykudan güzel derin sular gibi gülen murat ver dola zülfün elime ömrümü bana ver yakayım gönlünce çabuk ol kuşlar yine gider sinendeki bahar göçer güzel ömrümün otağına duman dolar memesi çürür baharın evinde gelsen taşı tomurcuk eder ağzımda köpüklü denizler sussan külüm cehennemin semasında gezer K.Y. |
uyar beni uykudan güzel
derin sular gibi gülen
murat ver
dola zülfün elime
ömrümü bana ver
yakayım gönlünce
çabuk ol
kuşlar yine gider
tebrik ederim dost kaleminizi