eski günlerden kaldık
seninle herhangi bir dünya
ve biçilmiş hayaller peydahladık
ikimizin de derin yüzünde
ait olduğumuz maskeler
içinde körü körüne yalan
olmasa dediğimiz mutsuz tınılar
ve yalancı söz tabakaları…


olur olmaz ölümlerden sonra
yeniden doğduk masumiyete…


sen olmasan
nerede olurdum, kiminle
belki hep hayallerimde kalıplaşmış
bir silüet olurdun beni tanımadan
birbirimizden habersiz
yüzlerimizi bile görmeden
onca insanın arasında
onlarca yıl daha yaşardık


sen olmasan
ve ben seni hiç tanımasam
gözümü kapasam sabah serinliğinde
bir yanım eksik
ömrüm yaşanmamış kalırdı!






Nevzat KONŞER
Eylül 06