Ne çok şey unuttuk ve nelere sırtımızı çevirdik
Dünya bir gölgelikti oysa
Yolcu olduğumuzu unuttuk iki kapılı koca handa
Bugün vardık ve yarın yok olacaktık
Elbet gecenin sonunda erecektik gözlerimizi kamaştıran şafağa
Güller açmasa da gülizarlarımız vardı bizim
Yağacaktı rahmetler çorak topraklarımıza
Ve güller olmasa da lalelerimiz yeşerecekti
Gülizarlar lalelere dönecekti
Unutmuşum sevgilim
Yokluğun soğuk kışlarından gelip sevdanla varlığın ılık baharlarına geldiğimi
Unutmuşum sevmeyi ve sevilmeyi
Sanki senin için atmamıştım gece 3-5 nöbetlerini
Af diliyorum senden unuttuğum her şey için
Sana yaşatamadığım sevdaya dair bütün mutluluklar için
Bilmem nedendi,bilemedim niçin?
Değer miydi bir hiç için?
Ağlama sakın sevdiğim dökülmesin incilerin...

ESRA