Anne!!! Leylekler mi getirdi beni Neden böyle havada asılı bedenim Yüreğimde bir tebessüm eksik sanki Emzirirken koynunda tutmadın mı yoksa elimi
Merhametim yok anne! Keder mi karıştırdın sütüme... Acı zehir anne kanım! Ana kokulu busenden mahrum mu kaldım...
İlk ayrılığı tatmışım ben anne Oysa ürkek bir çocuktum Yüreğime gam ucundan dokunsa Parçalanırdım...
Artık gözlerime hüzün yerleşmiş Yüzüme hicran Bakma annem Yürekte binbir cam kırığı Kesmiş sevda damarlarımı
Annem!!! Her gelen ayrılığı kazımış benim yüreğime Ana dilim gibi yapışmış kelamı dudaklarıma Öğrendim artık anne, öğrendim...
İlk ayrılığı sende yaşadım ben Yumuk yumuk ellerle sarılırken memelerine Sıcacık uykuya dalarken Koyuverip bir kaldırım taşının beton soğuğuna Hiç acımadan Öylece bırakıp gittiğinde Yazılı kaldı bu kara yazgı benim alnıma İşte ondandır annem yetimliğim Ondandır sarılması mümkün olmayan Deli saçması sancılarım!!!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirde yeteri kadar yaşanamayan Anne sevgisi ve hasreti oldukça dikkatli ve oldukça etkili seçilmiş sözcüklerle gayet iyi kotarılmış. Tebrikler saygılar.
Şairler her dem hislerini duygularını kaleme almazlar.Bazen bambaşka kimliklerle farklı ruh halleriyle dizelere yönelirler.Bu şiir kurgu olduğu hissi bende ağır basıyor.Saygımla...
İlk ayrılığı sende yaşadım ben Yumuk yumuk ellerle sarılırken memelerine Sıcacık uykuya dalarken Koyuverip bir kaldırım taşının beton soğuğuna Hiç acımadan Öylece bırakıp gittiğinde Yazılı kaldı bu kara yazgı benim alnıma İşte ondandır annem yetimliğim Ondandır sarılması mümkün olmayan Deli saçması sancılarım!!!
Hüzündü, şiirdi, kutluyorum yazan şair yüreği, saygılarımla...
dün gece güneş batarken içimde bavulumu toplayıp kaçarken kendimden sessiz çığlıklarımla andım seni anne
dalgakıranların aşındırdığı bedenim kuru cümleler kuracak kadar yorgun düştü ve sen tutunacak tek dalımdım benim ben kendimden geçerken sensizliğimde boğuldum anne
eski bi bankta sabahlarken gözyüzü yorgan oldu zayıf bedenime ve rüzgarların gözyaşları yağmura karışıp sensizlikten çatlamış dudaklarımı ıslattı anne
ben en masum gülümsemeyi sende tattım senden sonra maskelerle dolaştım tüm evrende masumiyet masalında gözlerimi yumdum edanda buralarda herkes birazcık sen ama kimse bana sen olamadı anne
bana son kez bir masal oku anne oku ki inanayım tekrardan söylediklerine gerçek olmadığını bilsek de söyle anne bazen insan mutlu sonla biten birşeyler hayal ediyor...
uzun zaman sonra çok güzel bir şiir okudum arkadasım senden dizelerinde kalp atışları vardı sanki yer yer hızlı çarpışlarından ve gözyaşı damlalarında buldum kendimi gerçekten çok güzeldi...tebrik ederim :)
Ondandır anne, senden sonrası kederden başka bir duygu değmedi yüreğime. Şimdi bakışlarımın ezikliği altında, hüzün pazarlıyorum, alan yokmu ? Kutlarım, etkili ve hüzünlendiren bir şiir, sevgiyle kalınız.
İlk ayrılığı sende yaşadım ben Yumuk yumuk ellerle sarılırken memelerine Sıcacık uykuya dalarken Koyuverip bir kaldırım taşının beton soğuğuna Hiç acımadan Öylece bırakıp gittiğinde Yazılı kaldı bu kara yazgı benim alnıma İşte ondandır annem yetimliğim Ondandır sarılması mümkün olmayan Deli saçması sancılarım!!!
İnsan hikayeleri hep mi hüznü yazacak. Kim dur diyecek ezilmişliklerimize Kim dur diyecek eksik yanlarımıza Kimimiz doğuştan yeriz darbeyi, kimimiz hemen ardından
İlk ayrılığı sende yaşadım ben Yumuk yumuk ellerle sarılırken memelerine Sıcacık uykuya dalarken Koyuverip bir kaldırım taşının beton soğuğuna Hiç acımadan Öylece bırakıp gittiğinde Yazılı kaldı bu kara yazgı benim alnıma İşte ondandır annem yetimliğim Ondandır sarılması mümkün olmayan Deli saçması sancılarım!!!
VE...kaybolan yıllar
a t l a n t i s