ANKARA!!!Kent yağmurla dans ederken Bakışlarında esmer bir gölge Aydınlığını yitiren fersiz bir çift göz Duygular harabe bir köşk Sözlerinde yüzyılların bıraktığı keder Ankara.. Hiç mi solmadı gönlünün kederi Hala mı gözyasınla kanatırsın içimin sancılı yaralarını Susuyorum Göğsümde feryad figan çığlıklar “Dur “ diyorum “dur” Daha bitmedi Kırılmadı daha gururun(?) Gönlüne kor gibi düşmedi ayrılık Sancılarla boğuşmadı daha hislerin Ya giderse diye düşünüp Alevlere atmadın kendini Sus ve dur olduğun yerde Ey Ankara!Sen bu yaradan kurtaramazsın kendini! Sancıların üzerimde Hala taşıyorum emanetini şuracıkta Sol yanım çürüdü işte bak Nasır tuttu Seviyorum ‘lu cümlelerim Kin ve nefretini buz gibi döktün yüreğime Öylece kalakaldım savunmasızca Bakma öyle gözlerime Yıllar oldu gönlümü huzura boğduğun Göğsümün kafesinden ölümden başka çıkmaz bir figan Doya doya susamış bedenim toprağa Taş duvarlarının arasına göm beni Ankara .... |