Kirli nakarataksa kadın karışıp nehrin azgın sularına takıp su gibi ömrü hırçın girdabına çözse düğümleri göğsünden ateş hıçkıra hıçkıra hicran üryan düşse ay dolanıp güneşe sıyrılsa ruh silkelenip bedeni kirden katli vacip aşk gibi ağır aksak bir daha geçse silsilesinden kanatmadan dizleri tutunsa arzularına parıldayarak yeniden yeniden başlasa o kirli nakarat ki kussa hayat yutsa… Sude Nur Haylazca |
sulardan çıkmayan
sımsıkı sarılıp
boşalan kucaklarda,
bir silgi alsam
siler mi bilmem
kalbime kitlenmiş
kirli elleri......
yüreğine sağlık