beni terk eden nanamın bana sunduğu hayat içinde en çok gece çatılara uzanıp yıldızlardan bi köşk içinde beni nanamı ve çok çok uzun yıllar önce kaybettiğim babamı hayal ederdim sonsuzca. yorgan altı düşler büyüttürdüm çocukça. şuan ağlıyorum bazen kendimi bulamıyorum göğün üstü mezar olarak düştüğünde üzerime ben hep hiç büyümeyen çocukluğuma sığındım. içinde milyonlarca gülüş oyunlarıyla. babam ölmeden önce seni asıl sahiplerine teslim edeceğim dediğinde bu ne demek diye sorduğumda '' biliyorum seni çok üzdüler. mezun olunca direk kölne gel'' anlatıcam her şeyi demişti. sonrası bir ay olmadan babamı çok büyük bir trafik kazasında kaybettim. ondan sonra kalbimi söküp attım çok çok uzak hiç var olmayan bi ülkenin içine. sonsuzca kalbimin içindeki çocuğu uykuya yatırdım. şiirinizde kendimi gördüm. kalbim titredi...
dedim ''sakın titreme titrersen yine yara alacaksın yine yara alacaksın.''

ne zaman
kalbim uyanmaya kalksa kaçtım insanlardan .
böyle böyle büyüdüm.
annesiz babasızca.


sizin gibi bi kalemi tanımak şeref ve onurdur.
ruhunuz her daim sonsuzca bizlerle olsun
sayı sevgi ışık ve sonsuzca aşkla....


Düzenleme:7.5.2023 12:08:22

Düzenleme:7.5.2023 12:10:41

Çok teşekkür ederim Değerli şair’ yorumunuz o kadar içten ve gerçek ki hissetmemek mümkün değil. Şiirime değer kattınız. Siz de benim takibimdesiniz hep var olun.

Saygılarımla.