AğlamaAğlama kırgın bir akşamdı belki ama düşkündük ikimiz hep sözler,hep gözler imzaladık hatırsız tümceler düşürdük nihayetinde ellerimiz aydınlık sabah güvercinleri yusufçuk ötüşüydü ilkbahar gibi hür gamzelerimiz ağlama,saf çocuklarıydık dünyanın arzular boyu büyüdük içimizden kimselere hissettirmeden yaralı annelerdi dokunan,ellerimizin mesire yerlerine ağlama ne izleri silinir bulaşmış lekelerin ne sonsuz bir gece uykusundan uyanır ölgün güvercinlerimiz ne sulu hüzündür olgunlaşmış yaraya medet ne buğday hasatsızlığı sarı yazlardır kifayet Nevzat KONŞER |
ne izleri silinir bulaşmış lekelerin
ne sonsuz bir gece uykusundan uyanır
ölgün güvercinlerimiz
ne sulu hüzündür olgunlaşmış yaraya medet
ne buğday hasatsızlığı sarı yazlardır
kifayet
Nevzat KONŞER
kutlarım güzedi dizeleriniz..
sevgi ve şiirle kalın..