Gözlerimle Dediğimi
Gözlerimle Dediğimi
sözüm yok kanılarına yolum değişik dağınığım anlama kez’lerimi istemem anım anımı tutmaz artık kararsızlığındaki gelincik o ben değilim kendimi veremediğim veremeyeceğim ölüm kadar meşru başlangıçsız aykırılık şüphelerini ele alacağım benimle kalamadığın uçurumlardayım gelmedim ki ayaklarına o ben değilim oturaklı sarışın ölümlü ben asla gelmem gelmeyeceğim sana sakladığım şarkımı ne zaman verdiğimi bilmedin ki bilmeyeceksin dünyalar kadar rahat yalanlar kadar alımlı boşluğuna yoracaksın gözlerimle dediğimi bilemediğin bir zamanlara saklayacaksın için için ağladığını yanında olmayacağım pencerene masum kuşlar konacak anlayacaksın deniz kumu kadar çok sana yaralandığımı anlayacaksın anlayacaksın kapında donup donup kaldığımı aramızda bir şeyler geçtiğini ne insanlar hissedecek ne zaman bize ayarlayacak yaşlılığını sudan bir bahane olacak durup durup karmaşıklaşmak bir başkası kalacak bana senden ama ben hiç bir başkası olmadım ki olmayacağım hiçbir dağda ölmeyecek hiçbir kurt bütün çobanlar duyacak seni unutmadığımı unutmayacağımı kalabalık duvarlarda arardım yalnızlaşan efsanemdin kitaplarımı yollarda bıraktım sen varsan istemem başka hiçbir öyküyü yazmadıysam da yazdım sayıyorum okul tahtasına yalan değil gerçek olduğunu öğretmenimse umarsızlığın adının bütün adlardan ayrı olduğunu bulanık akşamlarda sayıklıyorum yazmadım ama yazdım sayıyorum adınının kısaltılmış halini yastıklara gözyaşlarımla yüzümden seni düşlemek akıyor yüzümü gözlerinle yıkıyorum bakışın sende kalıyor bakışını senden alamıyorum yıldızsız bir göğe çarpılıyorum bu evren benim evrenim değil bakışın yoksa ben de yoğum yüksek sesle düşünmekti suçum seni gözlerini ulu orta yerlerde ölüp ölüp diriliyorum dünya alem biliyor sana kıyamadığımı sen bilmiyorsun büsbütünlüğünle korlaşmasam kar çığlığı oluyorum alınırsın diye ölmüyorum anla sana nasıl kıyamadığımı bir tek senin için yaşlanmadığımı göz kırpışlarını benden alsan da delik deşik olduğumu seni düşünerek büsbütün olduğumu sevda külü olup ağaçlara savrulduğumu polen tozları gibi sende senin bakışında uzakları gözleyişinde arsız baharın olduğumu anla sana nasıl kıyamadığımı Kağan İşçen (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |