Ne fark eder uzaklara gitsem de.
Ateş yüreğimde, çile ensemde.
Gurbeti vatana tercih etsem de,
-----Kaçamam kendimden ben yine benim.
-----Gölgem gibi sanki bahtım, kaderim.

Değişen ne var ki? Sadece mekân.
Gün yine boğucu kasvetli akşam,
Her taraf bulanık ne yana baksam,
-----Yer demir, gök bakır, kaskatı dünya.
-----Maddenin içinde kaybolmuş mana.

Meçhullerle dolu her yeni sapak,
Yollar ya sarp yokuş, ya çıkmaz sokak.
Gün batmak üzere menzilim uzak,
-----Muhannet vadisi geçit vermiyor.
-----Kalleştir havası çok sert esiyor.

Camsız pencereler paslı kapılar,
Yıkılan duvarlar çöken çatılar,
Bana mesken olmuş çürük yapılar,
-----Harabeye döndü şu gönül yurdum,
-----Uzanır diye bir el bekledim durdum.

Bela rüzgârının estiği yerde,
Hangi gül bahçesi uğramaz derde?
Dizde derman bitti gözdeki fer de.
-----Cefa erbabının çektiği çile,
-----Yaşanıyor ancak gelmiyor dile.

Hep aynı çırpınış hep aynı kafes,
Acılar içine sıkışmış heves.
İçimde boğuşur çığlık çığlık ses.
-----Bir ses ki o sese kulaklar sağır,
-----Hissedip duymanın bedeli ağır.

Mahpushane sanki şu sonsuz âlem,
Et kemik içinde tutsaktır gayem.
Hiç kimse derdimi anlamaz madem,
-----Eyyy sahte büyücü bahtımdan el çek.
-----Sar beni hakikat, sev beni gerçek.

11.01.1989-BURSA
----------------------------MUSTAFA YARALI