Hayat/Saat -2
“-Allah var ya bobamın ölüvüce(ği)
hiş aklımın ucundan bile geşmedi bobamdan sonra anam da bek eselmedi ne tarlaya, ne harıma ne hayada indii ne sokağa işin aslı bek akrannarı da galmadıydı sol elinde bobamın basdonu yere bişiyler çızdı olmadı yere vurdu durdu tık tık tık tık tık tık tık ne yedi-işdi esgisi gibi ne üsdüne titrediği çoluk-çocuğunan ilgilendi, ne de başga bişi damın ucundakı yuvgu daşına oturdu sağ elinde ırametliğin tesbihi gocası çiftden, odundan geliyomuşda garşılaycak sanki mezerinden gakıp da gelceğmiş ğibi yolunu gözledi dam başında bekledi durdu ha-bire okudu okudu üfledi okudu üfledi tesbik çekdi çekdi de çekdi şık şık şık şık bi ağşam üzeri bizim bobalık geldi “-anaa bak dünürün” deycek oldum bobalık elindeki tesbiğini bileğine geçirdi işaret barnağını dudaklarına götürdü susdum cık cık cık hemen içeri ğeşdi “-toprak çekiyo belli o ermiş gari, melaikeleşmiş o bu dünyadan geşmiş o ne nurani yüz ona ne mutlu Allahım” dedi salavat getirdi içeri geşdik bobamın yadiğarı sahat aklı esdikce çalışmaya dövam etdi tik tak… tik tak… gece bi ara uykum gaşdı döndüm durdum yattığım yerde er vakıtda anamın apdas aldığını eşitdim üsdümde bi erinceklik terlemişiyin üşücen dedim Allah var ya bireş de gakmaya üşendim eyi biliyon, ayağını sürüyelek dışa çıkdı bobamın yadiğarı sahat gene devam ediyo tik tak anam dışa çıkıyodu tik tarık turruk sahat onu bekleyodu tik tak tarrık tik tak tik tak turruk anam bobamın basdonuyna bi adım attı tik tik tak tarruk tik tak tik tak turruk sahat yarışmadan vazgeşdi gönülsüz gönülsüz tik bireş sonura bi da tik zavallı anam tekrar sürükledi ayağını tarrrrrık sahat tik tak sonra ötekini turrruk çoook sonra bobamın bastonu tık neçeden sonra tok”. KELİMELER, yuvgu/yuğgu: toprak damların sıkıştırmak için sürüklenen taş silindir bobalık, babalık: kayınpeder, eşin babası erincek: tembel, hımbıl, iş yapmaya hevesi - niyeti olmayan, elinden iş çıkmayan, işi yavaştan alan, üşenmek: tembellik etmek |