Başı nasıldı acemi şairim? Hani her ay dönümünde takılırdı nefesimize, düğüm düğüm olurdu ismi? Ki en güzel ad onun ki iken… Değil dirençsiz rüzgârlara, hafiften bir yel çıksa, alır önüne katarda, sürüklerdi gerisin geriye geçmişe bizi. Ve kaybedilen nedense hep vefa adınaydı her şey… Şimdi yeşilini unuttuğumuz yaprakların gölgesinde ve bulutsuz bir gök özleminde yanıp tutuştuğumuz, sigara dumanına terk edipte, buram buram hasretini soluduğumuz… Neydi can kardeşim, neydi?

Şimdi sen yazıyorsun, ben okuyorum, Özlem’im ağlıyorsa… Her yanımız her şiirde bir parça daha ayrılıyorsa… Bir ıslığın son boğumunda hangi türkü bu denli söylenmeyi hak ediyor ki? Katledilmiş başakların ahımı tuttu yoksa bizi? Değilse nedir bu ozansal bir yaşamdaki dönüp durduğumuz şiir nöbetleri, üç beş daha kanamamız? Hani usulca gizlediğin bir dizeye, o ES’ler gerçekte önümüze çıkmaz mı? Hiç hayata karşı durup ta diyemeyecek miyiz; Hoş geldin ömrümsün dediğim, umut diye sarıldığım?

Aynı bildiğin gibi işte,
Aynı bildiğin gibi…
Selam olsun yokluğuna,
Sitemsizim…
Tenhasında yaşamın sen yoksun ya,
Kimliksizim.

Ve şimdi toplasak tüm kimlikleri bir siteme denk gelir mi? Ya da tersine çevirsek sözü-kelamı… Birleşse tüm sitemler getirir mi bize o kaybedilen ama hiç unutulmayan tek kimliği? Haklısın şairim, haklı… Acemilik var serde, o yüzden hiç sitem yok dizelerde. Sitemsiz ve kimliksiz nice şiirlere… Saygımla kardeşim.

Yine mükemmel bir serbest ve yine aynı zayıf final...
Engin Bey, eğer baştan sona güçlü dizelerle örülü bir şiir yazıyorsanız ki sizin her iki şiiriniz de böyle, o zaman finalin sesinin, şiirin tümünden daha yüksek çıkması gerekiyor... Oysa sizinkilerde durum bunun tam tersi... Lütfen bu uyarımı dikkate alın, çünkü harika serbest şiirler yazmaktasınız...
Bence bu şiirin finali şöyle olabilirdi;
................
Lanet olsun....
Yine aynı türkü işte,
Selam olsun yokluğuna, sitemsizim
Tenhasında yaşamın sen yoksun ya
kimliksizim.
Bulmuşken ansızın yitirmek gibi
Ya da dirhem dirhem varlığına dilenmek gibi.
Aynı bildiğin gibi işte,
Aynı bildiğin gibi...


Kutlarım arkadaşım, içten tebriklerimle...

Ah be can kardeşim,
Şimdilerde sevgiyle beslenen vefa gülünün açtığı kaç yer var acaba...Doğru kaybedilmiş....Korunda hasreti tüttüren buram buram...Doğru, bir tek umut kalmış...
Durakları yolcusuz,ağaçları çıplak kentin soğuğunda, dilinde hatırlanma sancısıyla bir türkü...Dirhem dirhem varlığına dilenmek...
Bir şair bu kadar güzel dillendirir kalemi...Ne diyeyim şairimsin kardeşim.Tebriklerim,saygılarım yüreğine.

l işte,
Şimdi tüm duraklarını yolcusuz buluyorum bu kentin...
Tüm ağaçlarını çırılçıplak.
Ve ne zaman hayal hayal uzansam sana,
Şart oluyor yanağının nehrinde boğulmak.
Lanet olsun....
Yine aynı türkü işte,
Bulmuşken ansızın yitirmek gibi.
Ya da dirhem dirhem varlığına dilenmek gibi.
Aynı bildiğin gibi işte,
Aynı bildiğin gibi...
Selam olsun yokluğuna, sitemsizim.
Tenhasında yaşamın sen yoksun ya kimliksizim.
Sevgi
özlem....hüzün...içten gelen fırtına ,
Gönlüne sağlık.......Saygılar