Gökyüzü karanlık,hüzün var yüreğimde
Avuçlarımda kalan son sıcaklığı
Bırakıyorum bensiz geçtiğin yerlere
Sana karşı ne bir öfke var içim de
Ne de geri dönmeye dair bir heves.
​ Bu sadece bir gidiş değil ,bir haykırış
Seslerin çekilmesi,ışıkların sönmesi
Ve bir kitabın en orta yerinden koparılması gibi...
​Gidiyorum,ardımda bıraktım seni
Alnına yazılmış aşkın çıkmaz lekesi

Anılar mı? onlar rüzgârda savrulan kuru yapraklar
Kiminin üzerine basılıp geçilecek
Kimi bir cam kenarında unutulup gidecek
Heybemde sakladığım
Söylenmemiş sözlerim var
Sustuklarım, anlatacaklarımdan ağır gelir sana
Vedalar, bir "hoşça kal"dan fazlasıdır;
Yabancı bir kalbe kanat çırpmaktır

​Eksik kalan adımlarımın izi kalsın kapında
Ben, yeni bir sessizliğe yürüyorum
Gidiyorum işte, heybemde biriken sessizlikle
Ardımda yarım kalmış cümleler
Ve karşımda kırık bir ayna
Sana söyleyemediklerimi yükledim rüzgâra
Belki geçerken pencerene
Fısıldar adımı usulca

​Bir adım ötesi bile gurbet şimdi bana
Silinsin ayak izlerim tozlu yollardan
Kalbim bir kuş gibi çırpınsa da avucunda
Vakit doldu, gölgeler çekildi aradan.
​Ne bir sitem kalsın geriye, ne de bir ah
Sadece sönmüş bir mumun kokusu odada.
Unutma istersen, en azından bir merhaba
​Her veda, bir sonraki kavuşmanın değil
Bir parçanın gurbetçⁿi, hikayesidir
YEŞİLIRMAK