26
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2110
Okunma
Gülüşlerin bahar bayramı Viyan
Mayıs’ın biri emek
Çölde su
Tarlada ekmek
Yerin yedi kat altında şükür inlemek
Kırık gelinciklerin dudağından öpmek usulca
Rüzgârın terli alnından öfkeyi silip
Avuçlarında özgürlük büyüten kadın demek
S u s ! Hücresi alınmış yüreği sevmelerinin
Özgürlük güncesi
İntihar çiçeği
Bu mevsim bir yüzyıl doğuracak gözlerin
G ü l ü m s e!
Ve kanaması duracak yarım kalmış takvimlerin
Esmer ışıkların rehberliğidir gülüşlerin Viyan
Yağmurla bitmeyecek bir kıtlığın sarı başakları
Rahminden kovulan çocukların çığlığıdır imdatsız
Usturalı bileklerin belleğindeki kesiği yarasız
D i n l e!
Soluk alışını yaprakların…
Sonbahar gelmeden dalından düşüyor mu?
Koynunda güneşi tutarken nergisler
Köklerinde buz çalıp çaresiz üşüyor mu?
Gidişin
Toprağa bayram
Cennete armağan
Hadi git!
Burada gülümsemeni üşütme
-Kalbime adından hançer bıraktım Viyan-
-parça parça doğrasın seni unuttuğu an-
Şarjörü harflerle doldurup canla yazarım
G ü l ü m s e!
Son kez,
Ölmek g e r e k s e
Ben gamzelerinde gömülmeye hazırım
Faik Danışman